Bart Defoort Quintet nog te braaf
CONCERTRECENSIE. Bart Defoort Quintet, De Werf, Brugge, 20 mei 2016
beeld: Guy van de Poel, Jean-Luc Goffinet
door: Bartel Debbaut
Bruggeling Bart Defoort draait als tenorsaxofonist al meer dan twintig jaar mee in de Belgische jazzscene. Zo maakt hij sinds het prille begin deel uit van het Brussels Jazz Orchestra. Als bandleider bracht hij recent met ‘Inner Waves’ zijn vierde album uit. “Zieleroerselen”, die hij in De Werf presenteerde met zijn trouwe sparringpartner Hans Van Oost op gitaar en drie nieuwelingen binnen het kwintet: pianist Ewout Pierreux, contrabassist Christophe Devisscher en percussionist Toni Vitacolonna.
Archiefbeeld van pianist Ewout Pierreux, saxofonist Bart Defoort en gitarist Hans van Oost.
Het werd een avond pure jazz. Onversneden en klassiek van opbouw. Gebracht door een kwintet dat met het titelstuk van het album stevig van start ging met solo’s van Defoort en Van Oost, een vervolg krijgend in 'Bright Side', een optimistisch stuk met een knipoog naar Monty Python.
Variatie
Het concert kabbelde van rustig en ingetogen spel met Defoorts klagende tenorsaxofoon in ‘The Yearning Song’, tot het gospelachtige 'No More Church' en de ballade 'Too Late to Tell You'. Het publiek in de overvolle concertzaal wist het te waarderen, toch ging de muziek gebukt onder een gebrek aan variatie. Uitzonderingen daargelaten zoals de up-tempostukken 'Drive By Night' en 'Light Red to Dark Blue' met vingervlug gitaarspel van Van Oost, maar over het algemeen volgden de kwintetleden braaf de solisten in de klassiek opgebouwde composities.
Pas in het slotstuk, het beweeglijke ‘Make That Move’, lijkt het of de musici alle schroom van zich afschudden en de resterende energie gebruiken om eens flink buiten de lijnen te kleuren. Met name percussionist Vitacolonna blinkt uit met vurig spel. Fraai is ook de toegift ‘Still’ van gitarist Van Oost. Helende muziek voorzien van tedere klanken.
Ondanks dat het tweede deel van het concert pittiger en gewaagder spel bevatte, liet het kwintet de vele kansen op moedig spel onbenut. Van de ervaren bandleider Defoort, omringd door musici van een flink kaliber, had men meer mogen verwachten.