Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

5 x typical Kika Sprangers

Tekst en beeld: Karen van Gilst













Saxofoniste en componiste Kika Sprangers (1994) bracht dit jaar haar debuut-EP 'Leaves of Lily' uit dat ze opnam met haar Large Ensemble - een uitbreiding van haar kwintet met drie zangeressen en een vierkoppige blazerssectie. Daarnaast speelt ze onder meer in trio met toetsenist Martin Fondse en cellist Jörg Brinkmann en werd ze uitgeroepen tot Young VIP 2018.


Cannonball Adderley - 'Waltz for Debby'

Omdat Cannonball Adderley een van mijn grote voorbeelden is moest er een nummer van hem in dit lijstje. Hij speelt zo makkelijk maar tegelijkertijd is dat het niet. Het zorgt ervoor dat hij je gelijk meeneemt in zijn spel. Ik word ook echt blij van zijn muziek. ‘Waltz for Debby’ is overigens een van de eerste LP’s die ik kocht.





Wayne Shorter - 'Infant Eyes' (album: Speak No Evil)
Ik wilde per se een ballad in 5 x typical en na lang zoeken kwam ik uit bij een nummer van Wayne Shorter. Hij heeft mij ontzettend geïnspireerd. Ik vind het wel grappig, je komt vaak mensen tegen die hem of helemaal te gek vinden, of verafschuwen. En dat snap ik wel. Hij is zo eigen in zijn sound, zijn spel en zijn lijnen. En toch is hij typisch een voorbeeld van iemand die meer is dan een speler, meer dan een saxofonist op zich. Zijn composities en zijn manier van spelen en denken over muziek en het gevoel dat hij erin legt, dat zie ik echt als dat van een andere planeet. 

Ik speelde ‘Infant Eyes’ tijdens mijn overgangstentamen toen ik net sopraan was gaan spelen. Wayne Shorter op sopraan is een geval apart, bijna off-tune eigenlijk. Het is zo eigen en uniek, zo tof! En hoewel het lastig is een stuk te spelen wat je zelf ook mooi vindt - je gaat een stuk dan opeens op een analytische manier benaderen waardoor de schoonheid bijna verloren gaat - kan ik nog steeds enorm genieten van dit nummer.



Ivan Paduart & Fay Claassen  - 'Life As It Is'

Dit nummer kreeg ik te horen van Toon Roos, mijn docent op dat moment. Ik vind allereerst de muzikanten die hier spelen helemaal te gek. Het zijn mensen uit de jazztraditie die ik heb zien spelen en heb ontmoet, muzikanten die mij inspiratie geven. Bert Joris vind ik niet alleen een fantastische speler maar ook een fantastisch componist. Daarnaast wilde ik ook iets vocaals in de lijst. Want hoewel ik het meest naar instrumentale muziek luister kan ik zang ook echt waarderen. Het raakt me. Het is zo direct.





Michael Brecker - 'Wide Angles'  (volledig album)

Deze plaat vind ik echt te gek. Het is met een quindectet (vijftien leden) met allemaal strijkers en blazers. Zelfs een basklarinet en Franse hoorn. Het is heel groove-gerichte muziek wat wel bijzonder is met deze bezetting. Dat maakt het apart en vernieuwend, al komt het al uit 2003.

Dit nummer heeft me geïnspireerd om een large ensemble op te zetten omdat ik het geweldig vind om te horen hoe zo'n bezetting met blazers en strijkers bij elkaar zoveel kleur geeft. Kleur die je mist als je deze muziek zou spelen in een kwintet of kwartet. Al is het bijna niet te doen om zoveel mensen bij elkaar te brengen overigens, te zorgen dat ze hun muziek kennen of er voor te schrijven alleen al. Maar als het lukt is het geweldig! Het is zo leuk om met zo’n grote groep te werken. Het leiden ervan vind ik ook echt een leuke uitdaging.




Seamus Blake - 'Gracia'
Seamus Blake vind ik in zowel zijn eigen als andere bands geweldig spelen. Niet al zijn muziek vind ik tof overigens, maar dit nummer wil ik wel even uitlichten. Het is ook gespeeld met groot ensemble en Seamus speelt hier zelf sopraan. Het heeft een erg mooie melodie en het arrangement raakte me meteen. Dit is zo’n stuk waar ik bij een woord blijf hangen. Een nummer dat ik tien keer op een dag kan luisteren, hard, zonder dat het gaat vervelen.




Kika Sprangers
is op 15 oktober in de Roode Bioscoop te Amsterdam te zien in Martin Fondse - The Future Is Now! met Sanne Rambags, Anna Serierse, Gijs Idema. 





© Jazzenzo 2010