Linus + Økland/Van Heertum/Zach – Mono No Aware
CD-RECENSIE
Linus + Økland/Van Heertum/Zach – Mono No Aware
bezetting: Ruben Machtelinckx gitaar, baritongitaar, banjo; Thomas Jillings saxofoon, altoklarinet; Nils Økland Hardangerviool; Niels Van Heertum euphonium trompet; Ingar Zach percussie
opgenomen: de Singel, 5 en 6 juli 2017
uitgebracht: 22 september 2017
label: Aspen Edities
aantal stukken: 9
tijdsduur: 43’49
website: www.rubenmachtelinckx.com - www.aspenedities.com
door: Georges Tonla Briquet
De Belgische gitarist Ruben Machtelinckx richtte in 2017 samen met muzikant Niels Van Heertum en schrijfster Sanne Huysmans een eigen label op onder de naam Aspen Edities. ‘Mono No Aware’ is de eerste uitgave.
Vinyl is opnieuw het zwarte goud. Bij Aspen Edities trekken ze de lijn helemaal door. Elke plaat wordt uitgebracht met uitklapbare hoes telkens in samenspraak met een andere kunstenaar. Voor deze eerste editie kregen ze de toestemming van Ante Timmermans om een fragment van zijn ‘Der Souffleur des Ichts’ af te beelden. Het origineel behoort tot de vaste collectie van het S.M.A.K. museum in Gent.
En de muziek bij dit alles? Voor wie vertrouwd is met het vorige werk van Linus - het duo gevormd door Machtelinckx en rietblazer Thomas Jillings - en hun drie gastmuzikanten, zal dit alles vertrouwd in de oren klinken. Niet dat de vijf op automatische piloot musiceren maar ze blijven wel trouw aan de stemmingsmuziek waar ze zo sterk in zijn. Niet echt verwonderlijk aangezien trompettist Van Heertum en violist Nils Økland er op de vorige plaat van Linus ook bij waren. De Noorse percussionist Ingar Zach is de nieuwe man aan boord.
‘Mono No Aware’ bevat negen akoestische pareltjes die baden in een bucolische sfeer. Økland zorgt daarbij met zijn Hardangerviool – een traditionele Noorse viool - voor overwegend folkgetinte golven. De anderen doorbreken en weerleggen dit kader op subtiele wijze door uiterst spaarzame en bijwijlen haast onhoorbare interventies. De sporadische achtergrondgeluiden verlenen het geheel soms het karakter van een veldopname. Met het repetitieve ‘Snakes And Ladders’ is er zelfs een omleiding naar de wereld van Philip Glass terwijl ‘Still’ een schoolvoorbeeld is van hoe je de combinatie van stilte en minimalistische resonanties kan ombuigen tot een magisch geheel. In het slotstuk ‘Stray’ hoor je een aantal instrumenten zachtjes verdwijnen in een elektronica nevel.
Linus bevestigt hiermee over de hele lijn zijn enigmatisch karakter terwijl Aspen Edities duidelijk een nieuwe goudmijn wordt voor vinyl- en kunstliefhebbers.