Slagwerk centraal
Wilfried de Jong is de presentator en start met een korte quiz. In de programmering staat het slagwerk centraal: alle bands worden geleid door drummers. De Catalaan Jorge Rossy, die dit keer vibrafoon speelt, bijt de spits af met contrabassist Tom Warburton en organisator Patocka achter de drums. Bekende nummers als Jackie McLean’s ‘Capuchin’ Swing’ en Wayne Shorter’s ‘Blues á la Carte’ passeren de revue. Ronduit poëtisch zijn de uitvoeringen van ‘Never Let Me Go’ en ‘Nobody Else But Me’. 

Nestor John Engels neemt het stokje over in een trio met altsaxofonist Benjamin Herman en contrabassist Tobias Nijboer. De musici zijn in grootse vorm en de 83-jarige Engels speelt als een jonge god. De set start met een pittige ‘Who Cares’ en gaat vervolgens over in een gloedvolle uitvoering van ‘Prisoner of Love’. Het geluid van Herman zijn altsaxofoon zweeft vederlicht in de gewijde ruimte. Adembenemend is het duet tussen Nijboer en Engels met de standard ‘Nardis’ als uitgangspunt. In het slotnummer ‘A Night In Tunisia’ spatten de vonken, bijna letterlijk, van de muziek af.

  
John Engels trad op met Benjamin Herman en Tobias Nijboer. Het trio van Jorge Rossy met Joost Patocka op drums en bassist Tom Warburton.

Gouden Slifje
Onderdeel van Trommel is de uitreiking van het ‘Sena Performers Gouden Slifje’, een door Han Bennink gemaakt kunstwerk dat steeds wordt uitgereikt aan een talentvolle jonge slagwerker. Ging de prijs vorig jaar naar Wouter Kühne, dit keer is Tim Hennekes de winnaar. In het juryrapport wordt hij omschreven als “een veelzijdige drummer met veel zeggingskracht en eigenheid in zijn spel. Zijn leergierige houding gecombineerd met zijn nieuwsgierige aard belooft veel goeds voor de toekomst.” Naast zijn studie aan het Conservatorium van Amsterdam is Hennekes actief als drummer van het Nationaal Jazz Jeugd Orkest en zijn eigen trio. Vandaag presenteert hij een kwartet met altsaxofonist Mo van der Does, gitarist Gijs Idema en contrabassist Cas Jiskoot. Musici waarvan de jeugdigheid en het talent afspat. Hennekes kan als prijswinnaar zijn geluk niet op en vuurt met enthousiasme zijn band aan. Glansrollen zijn weggelegd voor de lyrische altsaxofoon van Van der Does en het avontuurlijke gitaarspel van Idema. De musici geven in hun eigen composities een geheel eigen twist aan bebop en vrijere muziek. Het heldere geluid van de altsaxofoon en de doortastende gitaarsolo’s zorgen voor een onweerstaanbare frontline. Dit gecombineerd met de krachtige contrabas van Jiskoot en de felle drums van Hennekes maakt dit jonge kwartet tot een echte festival act.

  
Het kwartet van Tim Hennekes met Mo van der Does, Gijs Idema en Cas Jiskoot. Wilfried de Jong in gesprek met organisator Joost Patocka.

Tegenvaller
De uit België afkomstige Dré Pallemaerts is een van de beste slagwerkers van West-Europa. Afkomstig uit een familie waarin zijn grootvader en oom ook drummer waren, heeft hij zich ontwikkeld tot een buitengewoon fijngevoelige musicus bij wie elke nuance telt. In zijn kwartet ‘Seva’ slaat hij nieuwe wegen in met baritonsaxofonist Bo van der Werff, pianist Jozef Dumoulin en contrabassist Clemens van der Feen. De muziek beweegt zich losjes langs de grenzen van de tonaliteit. Dumoulin zorgt voor solo’s vol onverwachte wendingen en de nodige verrassingen. Zo doemt ineens uit de ogenschijnlijke notenbrei de klassieker ‘The Man I Love’ op. Het kwartet produceert een soort muzikale raadsels, die meer dan eens refereren aan de hedendaagse klassieke muziek en organisch lijken voort te komen uit het stuwende spel van Pallemaerts.

Een tegenvaller is het trio van slagwerker Jim Black. Waar de Amerikaan een decennium geleden nog aan de weg timmerde als een van de grote vernieuwers, lijkt aan zijn vindingrijkheid inmiddels een einde gekomen. Het gegoochel met elektronica is een maniertje geworden en zijn verdere spel mist elke subtiliteit. Ronduit bedroevend is het spel van tenorsaxofonist Sebastian Gille, die met een vreemde embouchure een soort continue klaagzang produceert. Het rockende spel van gitarist Luca Aron valt enigszins weg in deze omgeving. 

  
Dré Pallemaerts met Bo van der Werff, Jozef Dumoulin en Clemens van der Feen. Gitarist Luca Aron (Jim Black Trio).

Sympathiek
Trommel is van alle nieuwe jazzfestivals zonder meer het meest sympathieke en gaat met zijn oorspronkelijke programmering een gouden toekomst tegemoet. De bijzondere locatie, de soepele organisatie en de aandacht voor jong talent gecombineerd met gevoel voor de traditie, maken dit evenement tot een van de nationale toppers. Bijzonder ook is het dat zoveel enthousiast publiek de weg naar de kop van Noord-Holland weet te vinden. 

Gezien: Jorge Rossy Trio, John Engels Trio, Tim Hennekes Kwartet, Dré Pallemaerts ‘Seva’, Jim Black Trio.

• trommelfestival.nl