Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

Vincent Peirani & Émile Parisien - Abrazo

CD-RECENSIE 

Vincent Peirani & Émile Parisien - Abrazo
bezetting: Émile Parisien sopraansaxofoon, Vincent Peirani accordeon
opgenomen: 19-22 december 2019, Studio Holy Oak
uitgebracht: september 2020
label: ACT / Challenge Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 52’14
website: vincent-peirani.com - challengerecords.nl
door: Cyriel Pluimakers



De Franse jazz slaagt er steeds in om de eigen muzikale wortels te combineren met het oorspronkelijk uit de Verenigde Staten afkomstige genre. Dit is ook het geval bij een van de meest avontuurlijke duo’s van dit moment: sopraansaxofonist Émile Parisien en accordenist Vincent Peirani. Beiden beschikken over een bijna onvoorstelbare muzikaliteit en vernieuwingsdrang. In 2014 namen ze al het album ‘Belle Époque’ waarin het oeuvre van Sidney Bechet (1997-1959) nieuw leven ingeblazen werd. In hun nieuwe productie ‘Abrazo’ vormt de diverse verschijningsvormen van de tango het hoofdthema.

Gepassioneerd
Zo opent het album met het van jazzpionier Jelly Roll Morton afkomstige ‘The Crave’, een compositie met meer dan sterke tango-referenties. De legendarische orkestleider Xavier Cugat tekent voor het bekende ‘Temptation’ dat een ritmische uitvoering krijgt. Een hoogtepunt vormt het prachtige ‘Fuga Y Mysterio’, een hommage aan de grote vernieuwer van de tango Astor Piazzola. Peirani tekent voor het solo gespeelde ‘Between T’s’, waarna Piazzola weer om de hoek komt kijken in de heftige ‘Deus Xango’: een stuk dat leidt tot gepassioneerde improvisaties. 

Contrastrijk
Diep ontroerend is Parisien’s betoog op zijn eigen ‘Memento’. Van de Argentijnse gitarist ‘Tomás Gubitsch is ‘A Bebernos Los Vientos’ afkomstig, een contrastrijke compositie waarin heftige dans afgewisseld wordt met meer meditatieve passages. ‘Nouchka’ was de bijnaam van Peirani’s vrouw toen ze nog een kind was: het complexe stuk zit vol tegenritmes en elementen die refereren aan de zigeunermuziek. Hoe je een muzikaal tweegevecht kunt houden, horen we in het eveneens van Peirani afkomstige ‘F.T.’ waarin de stukken letterlijk van de improvisaties af vliegen. Afsluiter vormt het van Kate Bush afkomstige ‘Army Dreamers’ waarin Parisien de rol van de spectaculaire zangeres vertolkt op die weergaloze sopraansaxofoon. Hij buigt en kneedt zijn toon als die unieke stem van het popicoon.

Meesterwerk
Het album zit vol virtuositeit, muzikaal drama, passie en plezier. Er zijn weinig jazzproducties die zo synoniem zijn met het Franse joie de vivre. Met ‘Abrazo’ hebben Parisien en Peirani een meesterwerk afgeleverd dat eens te meer bewijst dat Frankijk al decennialang een van de belangrijkste Europese jazzminnende naties vormt. 




Beluisteren via Spotify (inloggen noodzakelijk)




Memento


© Jazzenzo 2010