Artikel geprint vanaf Jazzenzo.nl

Dominik Wania – Lonely Shadows

CD-RECENSIE 

Dominik Wania – Lonely Shadows
bezetting: Dominik Wania piano
opgenomen: november 2019, Auditorio Stelio Molo RSI, Lugano
uitgebracht: 18 september 2020
label: ECM Records
aantal stukken: 11
tijdsduur: 48’57
website: ecmrecords.com   
door: Mathijs van den Berg




De Poolse pianist Dominik Wania (1981) kreeg grotere bekendheid met het Maciej Obara Quartet waarmee hij voor ECM twee goed ontvangen albums uitbracht (‘Unloved’, 2017, ‘Three Crowns’, 2019). In november 2019 nam hij voor hetzelfde label een soloalbum op: ‘Lonely Shadows’. Plaats van handeling was de Auditorio Stelio Molo-studio in Lugano, die bekendstaat om zijn geweldige akoestiek. Ook staan er twee bijzondere vleugels. Dit zorgde op zich al voor de nodige inspiratie.

Wania ging onvoorbereid de studio in om zich uitsluitend te laten leiden door het hier en nu en zijn gevoel voor esthetiek. Hij koos de piano die het mooist van klank en technisch het meest uitdagend was, maar vermeldt helaas niet om welk type het gaat. In de elf stukken onderzoekt Wania alle mogelijkheden van zijn superbe instrument. Door de verschillende invalshoeken heeft elk nummer weer zijn eigen karakter en sfeer, hoewel de muziek over het algemeen delicaat en bedachtzaam is. Wania’s scholing als klassiek pianist is goed hoorbaar: het gaat om geïmproviseerde muziek met een klassieke inslag.

Wania houdt de stukken bewust klein met aandacht voor het grootst mogelijke effect. Het openingsnummer klinkt nog redelijk traditioneel met een mooie melodie, breekbaar als een nocturne van Chopin. Op het daaropvolgende ‘New Life Experience’ experimenteert Wania met het ritme. Daarna laat hij op ‘Melting Spirit’, de titel indachtig, de noten consonant en dissonant in elkaar overvloeien. Andere keren klinken de nummers behoorlijk abstract, zoals het hoekige ‘Relativity’ met een felle aanslag. Op ‘Subjective Objectivity’ gaat het spel alle kanten op. 

‘AG76’ is een hommage aan de Poolse surrealistische schilder Zdzislaw Beksi?ski die doeken schilderde vol dood en verderf. Wania probeert het spookachtige karakter hiervan weer te geven. Echt onheilspellend kan het echter niet worden. Wania demonstreert op ‘Lonely Shadows’ zijn technische kunnen, maar zijn spel blijft over het algemeen nogal afstandelijk en steriel. Ondanks de excellente omstandigheden.




Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.




Lonely Shadows


© Jazzenzo 2010