Kali Trio – Loom
CD-RECENSIE
Kali Trio – Loom
bezetting: Raphael Loher piano; Nicolas Stocker drums; Urs Müller gitaar
opgenomen: Suburban Sound Studio, Winterthur
uitgebracht: 5 maart 2021
label: Ronin Rhythm Records / Challenge Records
aantal stukken: 4
tijdsduur: 45’17
website: kalitrio.com - roninrhythmrecords.com - challenge.com
door: Mathijs van den Berg
‘Loom’, de titel van het tweede album van het Kali Trio, betekent weefgetouw en is zeer toepasselijk: de drie Zwitsers weven piano-, drum- en gitaarklanken tot muzikale wandtapijten aaneen. Volgens hen houdt de muziek het midden tussen het bizarre, postmoderne proza van T.C. Boyle en de dromerige beelden van een Tarkovsky-film. Hun muzikale taal is gevormd door prog groove, noise, new minimal, ambient en moderne klassieke kamermuziek. Het Kali Trio is daarmee een typische exponent van de Ronin-stal van jazzpionier Nik Bärtsch, maar met een geheel eigen geluid.
Op dit album hebben ze nog meer dan op hun debuut ‘Riot’ de tijd genomen om hun muzikale ideeën uit te werken: het drie kwartier durende ‘Loom’ telt maar vier stukken. De muziek heeft daardoor aan dramatische kracht gewonnen. De composities worden langzaam en geraffineerd in lagen opgebouwd. Er zijn geen beperkende kaders: de noten vloeien in elkaar over en worden één stromend geheel van steeds verschillende vormen. Het geluid is glashelder, zonder zweverigheid of sentimentaliteit, eerder wat koel en industrieel.
Drummer Nicolas Stocker speelt vaak snelle lichte ritmes met veel bekken, contrasterend met een zware basedrum. Van pianist Raphael Loher horen we ritmische, minimalistische patronen, vooral in het hoge register. Hij dempt regelmatig zijn snaren. Urs Müller wisselt op gitaar strakke partijen af met vervormde, atmosferische klanken en losse effecten. De instrumenten gaan ritmisch vaak hun eigen gang, wat een bijzondere spanning geeft. Tegelijk klinkt de muziek strak en open. Door het minimalistische karakter ervan en de vele subtiele verschuivingen raak je al luisterend in trance.
‘Shiphol’ mondt uit in een machtige uitbarsting. Op het bezwerende ‘Transistoriness’ worden de teugels na een razendsnel begin met vloeiende pianoreeksen aan het eind juist weer ingehouden. ‘Dry Soul’ is van a tot z traag met knerpende gitaarklanken. Uitsmijter is het bijna een kwartier durende ‘Folding Space’: de bekkens aan het begin doen denken aan Zwitserse koebellen, waarna het ritme allengs complexer wordt en machtige roffels overgaan in een heuse dancebeat. De bezwerende patronen lijken van een synthesizer afkomstig. De gitaar levert daarbovenop een flinke portie distortion.
De authentieke muziek van het Kali Trio is op dit vervolgalbum nog overtuigender geworden. Hoewel de nummers een techno-achtige sound hebben, komt het organisch tot stand. Zie bijvoorbeeld hun indrukwekkende optreden in Jazz Club Moods in Zürich*, dat integraal op YouTube staat. Maar ook op schijf is het Kali Trio ronduit fascinerend.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Dry Soul
*Kali Trio live in Jazz Club Moods, Zürich
2 augustus 2020