Rebirth::Collective – It Might As Well Be Swing
CD-RECENSIE
Rebirth::Collective – It Might As Well Be Swing
bezetting: Dree Peremans trombone; Jo Hermans trompet, flugelhorn; Bruno Vansina altsaxofoon; Wietse Meys tenorsaxofoon; Joppe Bestevaar baritonsaxofoon; Ewout Pierreux piano; Jos Machtel bas; Matthias De Waele drums; Tutu Puoane stem
opgenomen: 22-25 augustus 2021
uitgebracht: 20 september 2021
label: Soul Factory Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 52’54
website: soulfactory.be
door: Georges Tonla Briquet
Evenals met de vorige drie albums zweren Dree Peremans en zijn Rebirth::Collective op ‘It Might As Well Be Swing’ bij een klassieke benadering van het American Songbook getekend door eigen invalshoeken. “Het is niet nostalgisch maar we hebben wel een hang naar traditie,” zegt de trombonist en groepsleider.
Rebirth::Collective is de witte raaf in het huidige Vlaamse jazzlandschap. Met dit vierde album borduurt het ensemble verder op de visie die ze van meet af aan hanteerde. “We kozen vanaf het begin voor deze muziek op deze manier,” bevestigt Peremans. “Compromissen sluiten was er nooit bij. Of het bankable of sexy is, maakt ons niet uit. We zijn wie we zijn”. En gelijk heeft hij. Er is duidelijk een publiek voor een dergelijke aanpak, ook al is het meer dan regelmatig opboksen tegen het vooroordeel dat dit een muf genre is.
Er vallen twee groepswijzigingen te constateren tegenover de vorige cd ‘Witchcraft’ (2017). Drummer Toni Vitacolonna is vervangen door Matthias De Waele en vocaliste Tutu Puoane vervoegt het octet. Samen met Peremans bepaalde zij het programma. De keuze viel zo uiteindelijk op bekende maar ook minder bekende songs, zoals ‘Love For Sale’ en ‘Cheek To Cheek’ maar tevens ‘The Groove Merchant’ en ‘Someone’s Rocking My Dreamboat’. De arrangementen werden geschreven door Ewout Pierreux, Bert Joris, Wietse Meys, Dieter Limbourg en Dree Peremans.
Negen tracks in totaal die baden in een vintage sound. Dat de groepsleden in dezelfde studioruimte stonden, hielp daarbij. Enkel Puoane en bassist Jos Machtel bevonden zich om technische redenen afzonderlijk. De swing uit de titel overheerst maar niet steeds op de meest uitbundige wijze. De drie tragere versies sluiten echter naadloos aan bij het geheel. “Er is soms verwarring wat swing precies is,” aldus Peremans. “We zijn geen dansorkest dat lindy hop-avonden animeert. Wel houden we ons bij jazz zoals die stilistisch klonk in de jaren vijftig en zestig. Bovenal zijn we de muzikanten die we zijn”.
Op dergelijke manier heeft deze muziek een bestaansreden en is de herneming van nummers uit het American Songbook nog relevant. De keuze blijft natuurlijk bij de luisteraar.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Promo.