Tijs Klaassen Quintet - Adhocism
CD-RECENSIE
Tijs Klaassen Quintet - Adhocism
bezetting: Mo van der Does altsaxofoon en klarinet, Mathias Van den Brande tenorsaxofoon en fluit, Floris Kappeyne piano en synthesizers, Thijs Klaassen contrabas, Wouter Kühne drums.
opgenomen: 20 en 21 april 2023
uitgebracht: mei 2024
label: Zennez Records
aantal stukken: 7
tijdsduur: 48’06
website: tijsklaassen.nl - zennezrecords.com
door: Cyriel Pluimakers
De jonge contrabassist Tijs Klaassen timmert stevig aan de weg. Niet alleen treffen we hem aan in diverse ensembles van de nieuwe lichting, maar ook als bandleider staat hij zijn mannetje. Zo verrast hij de jazzwereld alweer met de derde cd van zijn kwintet, dat diverse toppers van nu bevat, zoals altsaxofonist Mo van der Does, tenorsaxofonist Matthias van den Brande, toetsenist Floris Kappeyne en drummer Wouter Kühne. Het ensemble viel al tweemaal in de prijzen: in 2018 voor Keep An Eye The Records en in 2020 voor de Sena Performance Award tijdens de Dutch Jazz Competition.
Metafoor
‘Adhocism’ noemt Klaassen zijn album. “Een metafoor voor hoe wij als band spelen”, merkt hij op. Het woord is afkomstig uit een boek van Carles Jencks: ‘Adhocism, The Case for Improvisation’ (1972). Jencks gebruikt het woord in de context van de architectuur en hij pleit ervoor om minder aandacht te besteden aan de regels en meer aan hoe we dingen pragmatisch doen. Als je het vertaalt naar muziek, kom je al snel op een begrip als “in het moment zijn”. Bandleider Klaassen ziet het als “hoe we als band spelen en beslissingen nemen”.
Waarde
De muziek van het Tijs Klaassen Quintet heeft een aangenaam soort losheid, die alleen maar kan ontstaan doordat de bandleden elkaar al jarenlang sinds hun conservatoriumopleiding kennen. Ook autobiografische elementen vinden hun weg in Klaassens muziek: zo verwijst de compositie ‘Nelles’ naar de periode van de coronapandemie, waarin de bandleider tijdelijk werkte in een zorginstelling voor demente ouderen. Daar ontdekte hij dat veel patiënten zich nog liedjes uit hun kindertijd konden herinneren. De onschatbare waarde van de rol van muziek in een mensenleven brengt hij in deze compositie tot uitdrukking.
Emotioneel
De elektronica, voornamelijk aangestuurd door de synthesizers van Kappeyne, vormt een essentieel element binnen het groepsgeluid. Niet opzichtig aanwezig, maar subtiel en naadloos geïntegreerd. Heerlijk is het hoe altsaxofonist Van der Does uitpakt in ‘The Queen of Mars’: zijn pregnante geluid zindert nog lang na. Het titelstuk ‘Adhocism’ vormt een exposé voor de elektronica van Kappeyne, die met zijn synthesizers extra kleur geeft aan de zich traag ontwikkelende melodische lijnen. Een aanpak die nog meest hoorbaar is in ‘Shallow Reflection’ waarin veel kleine geluiden de aanzet vormen voor een melancholieke compositie, met opvallende bijdragen van beide blazers. ‘Adhocism’ is een bijzonder fraai album van een kwintet waarvan we vast nog veel zullen gaan horen!
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Collage (for YW)