CONCERTRECENSIE. Rik van den Bergh Quartet ft. Suzan Veneman, Farmstead Jazzclub, Westbroek, 22 september 2024
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
In een periode waarin er sprake is van een zeker dédain ten aanzien van de canon van de jazz, is het ronduit een verademing om weer eens een ensemble te horen dat aandacht geeft aan de muziek van de legendarische Thad Jones (1923-1986). Niet alleen een geweldige trompettist en flugelhornspeler maar ook een groot componist die met zijn werk voor het Thad Jones Mel Lewis Orchestra een hoeksteen vormt binnen de naoorlogse bigband jazz.
Rik van den Bergh en Suzan Veneman speelden in kleine bezetting werk van Thad Jones.
Farmstead
Baritonsaxofonist Rik van den Bergh en trompettiste Suzan Veneman kennen elkaar onder meer van het Peter Beets New Jazz Orchestra. Al jaren koesteren ze de wens om in kleine bezetting samen te spelen en met het repertoire van grootmeester Jones als uitgangspunt treden ze nu op in de landelijk gelegen Farmstead woonboerderij in Westbroek, een dorp ten noorden van Utrecht. Een gedurfd initiatief van de sympathieke ondernemer en jazzliefhebber René Frankena. Het is het zesde en laatste concert van het seizoen en de organisator kondigt nu al aan dat we in april 2025 een nieuwe jazzserie kunnen verwachten.
Hard bop
Met de binnenkomer ‘Interloper’ wordt meteen de toon gezet: stevige hard bop met een onmiskenbaar swing element. Baritonsaxofonist Van den Bergh blijkt met zijn imposante geluid een onmiskenbare Pepper Adams volgeling. Hij is een van de weinige Nederlandse baritonsaxofonisten die zich volledig aan dit grote rietinstrument heeft gewijd en dat hoor je. Heerlijk ook is het om vervolgens het pittige ‘Three and One’ te horen, waarin ook trompettiste Veneneman van zich laat spreken en pianist Timothy Banchet zorgt voor een adembenemende solo. Helaas is de vleugel behoorlijk ontstemd. Iets wat in de majestueuze ballad ‘Quiet lady’ en het daaropvolgende ‘Mean What You Say’ ronduit hinderlijk is. Een kleine smet op dit prachtige concert. Aan het slot van de eerste set schittert Veneman nog eenmaal op gedempte trompet in het snelle ‘Fingers’.
Drummer Sander Smeets, pianist Timothy Banchet en contrabassist Steven Zwanink.
Contrafact
Jones hield van het schrijven van contrafacts: nieuwe composities die op de harmonieën van een ander en vaak bekend stuk zijn gebaseerd. Zijn hercomponering van ‘In Walked Love’ is er zo een, ironisch hertiteld als ‘Evol Deklaw’. Een forse start van de tweede set, die duidelijk maakt dat de musici van plan zijn na de pauze iets meer gas te geven. Even wordt er een uitstapje gemaakt naar het oeuvre van Burt Bacharach in het opwindende ‘Wives and Lovers’, dat eindigt met een spannend duel tussen Van den Bergh en Veneman. Met haar glanzende uitvoering van de klassieker ‘A Child Is Born’ weet ze de zaal vervolgens te betoveren.
Fris
Ook van pianist en broer Hank Jones staat er een stuk op de lessenaar: ‘A-That’s Freedom’. Niet alleen een kolfje naar de hand van Banchet maar ook een feature voor het avontuurlijke slagwerk van Sander Smeets., die samen met contrabassist Steven Zwanink een solide ritmetandem vormt. Passend ook is het om het concert in majeur af te sluiten met de stevige blues ‘Tis’. Je zou echt willen dat het buitengewoon frisse repertoire van Thad Jones veel vaker gespeeld werd!