Daniel Herskedal – Call For Winter II: Resonance CD-RECENSIE Organischer
Daniel Herskedal – Call For Winter II: Resonance
bezetting: Daniel Herskedal tuba, bastrompet, elektronica
opgenomen: 29 januari – 4 februari 2024, cabine in de bergen bij Røros, Noorwegen
uitgebracht: 27 september 2024
label: Edition Records
aantal stukken: 12
tijdsduur: 44’51
website: danielherskedal.com - editionrecords.com
door: Mathijs van den Berg
Dit is het vervolg van het soloproject ‘Call For Winter’ van tubaspeler Daniel Herskedal. Het eerste album verscheen in 2020. Op ‘Call For Winter II: Resonance’ roept Herskedal met tuba, bastrompet en elektronica opnieuw een mystieke wereld op, waarbij de ongerepte Noorse natuur zijn belangrijkste inspiratiebron is. Het resultaat is een mengeling van klassiek, wereldmuziek en geïmproviseerde muziek. Om dichtbij de natuur te zijn nam Herskedal, net als op de voorganger, de muziek op locatie op in een geïmproviseerde studio. Ditmaal in de bergen bij Røros, vlakbij de rendiergebieden van de Sami die hem eerder bezielden.
Behalve het penselen van muzikale landschappen wil Herskedal hoop uitdragen in turbulente tijden. Tegelijkertijd klinkt in zijn muziek melancholie door, zodat die uiteenlopende gevoelens oproept. Meer dan ooit laat Herskedal, vaker spelend in de hogere registers, zijn instrumenten als menselijke stemmen klinken, waardoor de muziek sterker emotioneert. Elektronica speelt een belangrijkere rol en smelt meer met het koper samen, waardoor de muziek nog organischer klinkt dan op het debuut.
Introspectiever
Op het titelstuk pikt Herskedal met de zware, aanzwellende tuba, melancholieke bastrompet en ruimtelijke elektronica de draad van het vorige album op. Na deze theatrale opening klinken de daaropvolgende stukken echter een stuk introspectiever: het draait meer om de mooie melodie en de emotionele expressie van de soloinstrumenten dan om de dynamiek. De lagen waaruit de nummers zijn opgebouwd zijn subtiel en etherisch. Soms ontbreekt de lichte elektronische percussie waardoor de muziek nog atmosferischer klinkt.
Eentonig
Het album bevat weer een aantal fraaie composities, met schitterende melodieën. Zoals het smeltende ‘White Mountain Sunrise’ of het beeldende ‘Walking the Clouds’. Door het meer ingetogen karakter wordt het album, hoe fraai ook, op een gegeven moment echter wat eentonig. Wat meer machtige tuba was welkom geweest. In de hoge registers scheert de muziek soms aan tegen sentimentaliteit en is het een beetje te veel van het goede. Dat is jammer, want daardoor schiet Herskedal zijn doel af en toe voorbij.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Call For Winter II: Resonance.
© Jazzenzo 2010