Neta Raanan – Unforeseen Blossom CD-RECENSIE Live
Neta Raanan – Unforeseen Blossom
bezetting: Neta Raanan tenorsaxofoon, Joel Ross vibrafoon, Simón Willson contrabas, Kayvon Gordon drums
opgenomen: 24 en 25 april 2023, Bar Bayeux, Brooklyn NYC
uitgebracht: augustus 2024
label: Giant Step Arts
aantal stukken: 7
tijdsduur: 74’04
website: giantsteparts.org
door: Cyriel Pluimakers
Soms verschijnt er een debuut van een jonge jazzmusicus dat ronduit verbazingwekkend is. De uit New Jersey afkomstige tenorsaxofonist Neta Raanan is zo iemand. Ze volgde een opleiding op het welbekende Berklee College of Music in Boston en voelde zich van jongs af aan aangetrokken door het spel van giganten als Coleman Hawkins, Lester Young en Ben Webster. Wie nu mocht denken dat ze daardoor een retro stijl heeft ontwikkeld, komt bedrogen uit. Raanan heeft een hedendaags geluid dat nog het meest doet denken aan de aanpak van Mark Turner, misschien wel de meest invloedrijke tenorsaxofonist van nu.
Haar album is live opgenomen in de Bar Bayeux in het New Yorkse Brooklyn, een wijk waar tal van muzikanten wonen en een levendig jazzklimaat is ontstaan nu de huren in Manhattan al jarenlang de pan uitrijzen. Raanan laat zich begeleiden door vibrafonist Joel Ross, ook al zo’n megatalent, contrabassist Simón Willson en drummer Kayvon Gordon. Tussen saxofonist en vibrafonist ontwikkelt zich vanaf het eerste moment een levendige dialoog, waarbij de een de ander voortdurend aanvult. De muzikale thema’s worden losjes gespeeld en leiden tot de nodige muzikale verrassingen.
Omwegen
Zo start de opener ‘Violet’ als een trage ballad om, via allerlei omwegen, omgebouwd te worden tot een uptempo nummer. Het daaropvolgende ‘Blue Jay’ zou zomaar van een Blue Note-album afkomstig kunnen zijn met vibrafonist Ross in de voetsporen van Bobby Hutcherson. Maar ook hier is het weer de schijn die bedriegt, want gedurende diens improvisatie wordt het thema omgeturnd tot stevige funk. Bijzonder is hoe het lieflijke ‘Mountain Voice’ na een exposé door drummer Kayvon Gordon en contrabassist Simón Willson, uitmondt in een bijna meditatieve solo van Raanan. Ronduit weergaloos is haar spel in het titelnummer ‘Unforeseen Blossom’, een compositie van Wayne Shorter niveau, met een solo waarin haar spel moeiteloos beweegt tussen abstract en concreet. Een complexe en risicovolle aanpak die alleen de meest intelligente musici gegeven is: één misstap zou tot muzikale onzin leiden.
Koorddanser
Als een koorddanser beweegt ze zich door de materie om te gloriëren in ‘Melt’ waarin de schil van de muziek langzaam stukje bij beetje wordt afgepeld. Ook het afsluitende ‘CY’ vormt zo’n verrassing: een compositie die start als een soort overpeinzing en na allerlei afslagen eindigt in een onmiskenbare swing, dit vooral door de bijdrage van de geweldige Ross die werkelijk alles wat hij in huis heeft uit de kast haalt. Het lijkt erop dat de vibrafonist in Raanan een ideale muzikale partner heeft gevonden. Vast staat nu al dat het album ‘Unforseen Blossom’ hoog zal eindigen op diverse eindejaarslijstjes: een ongelooflijk sterk debuut dat naar meer smaakt!
Unforeseen Blossom.
© Jazzenzo 2010