Over het vorige album, ‘Someday’, verschenen niets dan lovende kritieken. Voor ‘Dreaming’ zal dat niet anders zijn. Openen met Monk’s ‘Eronel’, vooral bekend van de lp ‘Criss-Cross’ verschenen in 1963, is al een statement op zich. Het geldt als een vertrouwd welkom zodat de luisteraar zich vanaf het begin betrokken voelt en in het verhaal stapt. Speels en met solomomenten voor elk groepslid is het stap voor stap een visie uitstippelen met onmiskenbare ankerpunten als body & soul en minutieuze timing. Copland omschrijft het hele proces in een lange tekst op de binnenhoes en verwijst zelfs naar het Heisenberg-principe dat onzekerheid tegenover zekerheid stelt. Wat bij dit alles primeert, is de hechte onderlinge band tussen de vier.

Vandaar ook wederom geen geformatteerde setlist maar een wisselwerking tussen complexere ideeën, zuivere swing zoals in ‘LST’ uit de ECM-opname ’39 Steps’ (2013) en ballads met filosoferende basisstructuur waarbij de harmonie de meest gewaagde invalshoeken kent. De composities zijn niet enkel en alleen van Copland. Ook Gress en Verheyen leverden materiaal. En dan is er nog de afsluiter ‘Yesterdays’ uit de musical Roberta’ (1933). Luister meteen hierna nog eens naar Monk zijn versie van ‘Eronel’ uit 1963 en je hoort dat de cirkel van deze plaat subliem afgerond wordt!


Robin Verheyen – Liftoff
bezetting: Robin Verheyen tenor- en sopraansaxofoon; Drew Gress contrabas; Billy Hart drums
opgenomen: 11 en 12 april 2024, SoundonSound St., Montclair
uitgebracht 7 februari 2025
label: InnerVoiceJazz
aantal stukken: 11
tijdsduur: 57’26
website: robinverheyen.be




Een knaloranje hoes met daarbij een foto van een lachende Robin Verheyen, de toekomst ziet er rooskleurig uit voor de saxofonist. ‘Liftoff’ is dan ook letterlijk op te vatten. Na zestien jaar in New York verkaste Verheyen naar de Bourgogne-streek in Zuid-Frankrijk. Afstand nemen van de hectische wereldstad en alles rustig op een rijtje plaatsen, zoals hij het zelf omschrijft. Een ingrijpende zet met muzikaal een sterke verankering in zijn eigen verleden en een open venster naar de toekomst.

Toch houdt Verheyen goede herinneringen over aan zijn periode in de metropool van de jazz. Getuige hiervan de openingstrack ‘Trippin’ In Times Square’, een compositie van Marc Copland die tevens medeproducer is van ‘Liftoff’. 

Het trio, met Drew Gress op contrabas en Billy Hart achter de drums, vervolgt met het nerveuze ‘The Bounce’ waarin de onderlinge interactie primeert en een aanhoudende saxofoonriff de richting bepaalt. In ‘Sur La Route De Tamba’ kronkelt Verheyen zich vakkundig door het nummer. Het is een verwijzing naar de Senegalese stad Tambacounda, een handelsknooppunt tussen Dakar en Mali. Verheyen verbleef indertijd daar in de buurt voor een maandlange residentie. Verwacht echter geen ‘wereldmuziek’ met djembe en kora, het blijft op en top jazz. 

Sleutelmoment van het album is de veelzeggende titel ‘Soul Searching’ met Verheyen als de filosoferende balladeer die mijmert over de avonturen die hem te wachten staan. Om vervolgens de boptoer op te gaan met ‘A Feather’ dat in tegenstelling tot wat de titel laat vermoeden bijna uit zijn voegen barst. In een zelfde lijn volgt ‘Sophie’s Musing’ opgedragen aan zijn dochter. Zij schreef het basisriedeltje dat Verheyen nadien uitwerkte tot een volwaardig nummer. 

Blues en balladmodus overheersen in ‘Over The Rainbow’, de standard uit de musical ‘The Wizard Of Oz‘ en ‘Saudades’. Dit laatste is door de melancholische ondertoon een eerbetoon aan Wayne Shorter die een heel aantal composities pende in dergelijke ¾ maat. 

De kinetische titeltrack is een extra toonmoment voor slagwerker Billy Hart die op zijn vierentachtigste volgens Verheyen nog steeds bruist van energie. De haast berustende afsluiter ‘The Path’ weerspiegelt de huidige gevoelsinstelling van de saxofonist die vol vertrouwen op zoek gaat naar verdere verrijkende ontmoetingen. Absolute tip voor de komende festivals.

Marc Copland - Dreaming.

Robin Verheyen – Liftoff.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.