Vloeimans en Brinkmann ontmoetten elkaar in Martin Fondse’s Starvinsky Orkestar, gevolgd door de formatie Oliver’s Cinema van Brinkmann, waar ook accordeonist Tuur Florizone deel van uitmaakte. Daar werd niet alleen duidelijk dat de trompet van Vloeimans en de cello van Brinkmann op een prachtige manier in elkaar overlopen maar ook dat er in beide musici een romanticus schuilt met veel affiniteit voor filmische stukken.

‘Vivre’ is in die zin een logisch vervolg van de samenwerking. Aanleiding van dit album was een uitnodiging voor een ode aan filmcomponist Ennio Morricone. De uitvoering tijdens de voorpremière van de film ‘Ennio’ in Eindhoven raakte een snaar bij beiden en vormde het startpunt voor een reeks opnames die leidden tot dit album. Maar de muziek is uiteindelijk veel meer geworden dan een eerbetoon aan die oude meester. Het Franse chanson is evenzeer een inspiratiebron, met interpretaties van beroemde stukken uit het oeuvre van Jacques Brel en Charles Aznavour. Brinkmann bracht daarnaast twee composities van Robert Schumann in die uitstekend aansluiten. Het geheel wordt gecompleteerd met eigen composities die samen verrassend homogeen klinken. 

De muziek is er niet op gericht om de individuele kwaliteiten van Vloeimans en Brinkmann voor het voetlicht te krijgen. Alles draait om het collectief, de schoonheid van de composities en mooie warme klankkleuren. Verwacht dus niet vlammende improvisaties, al zetten beide heren met de stukken die ze zelf geschreven hebben wel degelijk een stempel op de muziek. Op ‘Pour Charles’ van Vloeimans geeft hij de grote meester Aznavour een liefdevol muzikaal knikje. Brinkmann excelleert dan weer op zijn eigen ‘Amber Sky’ waarin hij met overdubs het schitterende geluid van zijn cello over de volle breedte de huiskamer inslingert.

Maar uiteindelijk komt de mooiste schittering toch uit het werk van de grote meesters, met gloedvolle uitvoeringen van ‘Chi Mai’, ‘Once Upon a Time in America’ en ‘Vivre’. Het grootste spektakelstuk is echter de interpretatie van ‘Ne Me Quitte Pas’ van Brel, waar in zeven minuten fascinerend de schoonheid van die compositie langs de meetlat wordt gelegd.  

'Vivre' is een ode aan schoonheid en melancholie die nooit verveelt.

Eric Vloeimans en Jörg Brinkmann touren de hele maand mei in Nederland met ‘Vivre, van Morricone tot Aznavour’, voor speeldata, zie www.ericvloeimans.nl.

 

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.