CD-RECENSIE 
Ricardo Pinheiro - Songs of Longing
bezetting: Ricardo Pinheiro gitaar, Chris Cheek sopraan- en tenorsaxofoon, Michael Formanek contrabas, Jorge Rossy drums
opgenomen: Juni 2024. Timbuktu Studios. Lissabon, Portugal
uitgebracht: juni 2025
label: Fresh Sound Records
aantal stukken: 7
tijdsduur: 39’32
website: ricardopinheiro.com
door: Cyriel Pluimakers
De Portugese gitarist Ricardo Pinheiro (1977) studeerde aan het fameuze Berklee College of Music in Boston en werkte sindsdien onder meer met Peter Erskine, David Liebman, Tim Hagans, Perico Sambeat en Eric Ineke. Hij maakte vele albums voor labels als Fresh Sound, Sintoma Records en Challenge/Daybreak Records. Pinheiro sluit in zijn muzikale uitingen rechtstreeks aan bij de Amerikaanse jazztraditie en in zijn spel hoor je de invloeden van Kenny Burrell, Wes Montgomery en Pat Metheny terug. Op zijn gitaar beschikt hij over een unieke, warme en bijna vloeibare toon.
Warme middag
Op zijn nieuwe productie ‘Songs of Longing’ speelt hij met saxofonist Chris Cheek, contrabassist Michael Formanek en drummer Jorge Rossy. Pinheiro presenteert hier vier eigen composities en drie van anderen afkomstige stukken. Ronduit prachtig is de opener ‘Be Longing’: muziek voor een warme middag aan een uitgestrekt strand. Heerlijk hoe het spel van tenorsaxofonist Cheek mengt met het kenmerkende geluid van Pinheiro. Contrabassist Michael Formanek en drummer Jorge Rossy vormen een soepel ritmetandem, waarbij de laatste een ware kunstschilder is op zijn trommels en bekkens.
Wandeling
Compact is de versie van de standard ‘I Hear a Rhapsody’ met Cheek die duidelijk het voortouw neemt, waarna Pinheiro’s melancholieke compositie ‘Despedida de Lisboa’ volgt: een heuse afscheidsmelodie met klagend spel van de tenorsaxofonist. Zorgvuldig ondersteunt Pinheiro hem met een passende tegenmelodie. Bitterzoet klinkt de opening van Pinheiro’s ‘What If’, zo’n stuk vol weemoed en verlangen met een verbijsterend mooie solo van de leider. Contrabassist Formanek speelt de introductie van ‘Tenho Tantas Saudadas’, een lied van de Portugese klassieke componist Francisco de Lacerda. Chris Cheek horen we nu op sopraansaxofoon en samen met gitarist Pinheiro schetst hij een muzikale vertaling van een wandeling over grillige en mistige bergpaden: nostalgische herinneringen aan zijn jeugd.
Subtiel
Heel anders van sfeer is ‘I’m All Smiles’, waarin Cheek op zijn sopraansaxofoon kiest voor een contrasterende insteek. In het afsluitende ‘Avô’, Portugees voor ‘grootmoeder’, verwijst Pinheiro naar een verblijf bij zijn grootouders op de Azoren: een tedere herinnering en een compositie vol warmte en liefde. Het album ‘Songs of Longing’ laat horen hoe ontzettend mooi zacht en subtiel gitaarspel kan zijn: een kunst die Pinheiro als geen ander in de vingers heeft.
Beluisteren via Spotify.
Songs of Longing.