Sheila Jordan in 1985.
Foto © Brian McMillen.


Opgevoed door haar alcoholistische moeder, groeide Jordan muzikaal op ten tijde van Billie Holiday, Ella Fitzgerald en Sarah Vaughan. In tegenstelling tot deze zangeressen bereikte Jordan nooit het grote publiek, maar werd ze door insiders erkend als een van de beste zangeressen ooit, mede door haar improvisatietalent en hang naar het experimentele. 

Jordan studeerde bij Charles Mingus en Lennie Tristano en wist de aandacht te trekken van Charlie Parker. Met hem werkte ze samen en trouwde in 1953 met de pianist van de band Duke Jordan, een huwelijk dat stand hield tot 1962. Samen kregen ze een dochter, Tracey.

Pas op 34-jarige leeftijd bracht Jordan in 1963 bij Blue Note haar debuutalbum uit, 'Portrait of Sheila' dat kon rekenen op jubelende recensies. Ze was bovendien de eerste vrouwelijke vocalist bij het roemruchte label. Daarna duurde het twaalf jaar voordat een nieuw album onder eigen naam verscheen, gedeeltelijk te wijten aan haar drugsverslaving.

Later zal Jordan samenwerken met de experimentele jazztheoreticus, componist en pianist George Russell met wie ze het klassieke 'You Are My Sunshine' opneemt. Ook met trombonist Roswell Rudd, pianist Carla Bley en de Noorse bassist Arild Andersen maakt ze furore. Eind jaren zeventig liet ze zich begeleiden door het trio van pianist Steve Kuhn met wie ze meerdere albums opnam, waaronder het aan Charlie Parker opgedragen 'Jazz Child´. In 2017 speelde Jordan op een festival in Corfu met Eric Ineke, Marius Beets en saxofonist Dimos Dimitriadis.

Op latere leeftijd gaf Jordan workshops in New York, ontving ze de Jazz Masters Fellowship en werd ze tot erelid benoemd van de Kunst-Universität Graz. Over haar leven verscheen in 1974 het boek 'Jazz Child: A Portrait of Sheila Jordan', geschreven door Ellen Johnson.

Portrait of Sheila (1963)

Sheila's Blues (2014).