CD-RECENSIE
Le Grand Partir – Super Star
bezetting: Sam Comerford klarinet, tenorsaxofoon; Théo Lanau drums, toetsen; Léo Rathier akoestische en elektrische gitaar; Benjamin Sauzereau gitaar, piano
opgenomen: Zinema, Brussel
uitgebracht: 19 september 2025
label: Igloo
aantal stukken: 11
tijdsduur: 41’33
website: igloorecords.be
door: Georges Tonla Briquet
Na een eerste ep in 2022 is ‘Super Star’ het volwaardig debuutalbum van Le Grand Partir, een kwartet rond drummer Théo Lanau die zich in gezelschap bevindt van gitaristen Benjamin Sauzereau en Léo Rathier samen met rietblazer Sam Comerford. De vier flirten openlijk met diverse genres. Zelf omschrijft Lanau het als een moderne mengvorm van postrock en alternatieve jazz.
Le Grand Partir ontstond aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Inmiddels zijn de muzikanten met Franse en Amerikaans-Ierse origine goed ingeburgerd in de Belgische (jazz)scene en maken ze deel uit van groepen als Mobilhome, Amaury Faye Trio, Easy Pieces, Synestet, Thunderblender en Lander & Gorik. Stuk voor stuk initiatieven die zich niet houden aan duidelijk afgebakende terreinen. Bij Le Grand Partir is dat evenzeer het geval.
In openingstrack ‘Tout Cru’ horen we meteen hoe het viertal onderlinge links legt tussen jazz en pop. Denk aan een kruisbestuiving tussen Police en GoGo Penguin gepimpt met hippe elektro-accenten. Het daaropvolgende ‘Paradise Vendors’ helt eerder over naar hyper kinetische rockidiomen met de nodige koppelingen naar fusionjazz. Hiermee treden ze in het spoor van gitarist Guillaume Vierset zijn gelijkaardig project Edges en de lp ‘Morning Mr. Protocol’. Het langzaam kervende en haast verstikkende ’Super Star’ is van eenzelfde gehalte.
‘Dany 1966’ is een eerste rustpauze gedrenkt in een warme cocon van organische ambient. Ook ‘Julie Et Paul’ valt onder deze omschrijving, zij het dat het fluwelen saxofoongeluid van Comerford voor een warme gloed zorgt. ‘Cabanon’ klinkt nog introspectiever mede door de symbiose van akoestische en elektrische gitaren geïntegreerd in een spacy decor.
Met dergelijke muzikanten kon het niet anders dan dat er ruimte voorzien was voor het nodige experiment en wat meer exuberante zijsprongen. ‘Anton Pashka Anka’ is daar een voorbeeld van. Het verband met de cult sciencefiction roman ‘Hard To Be A God’ lijkt voor de hand liggend. Het speelse maar vooral hoekige ‘Le Pont’ is al evenzeer typerend. Dit is niet toevallig een compositie van Sauzereau. ‘Shackleton’ is nog zo een vrolijk deuntje waarin zowaar folkinvloeden doorsijpelen, wel met een knipoog naar Badalamenti!
In ‘Le Parfum De La Piscine’ ontstaat een dynamisch evenwicht tussen rationele mijmeringen en onstuimige opwellingen. Hierdoor komen alle invloeden en verwijzingen op ingenieuze wijze samen en het ideale instapmoment voor een kennismaking. Lanau, die al het materiaal schreef, citeert graag als invloeden onder meer Robert Wyatt, Fred Frith en Gastr Del Sol.
Uitgebracht als uitvouwbare digipack met artwork van de Franse illustrator Jul Quanouai. Ook verkrijgbaar als vinyl.
Cd-presentatie
1 oktober, Botanique, Brussel