CD-RECENSIE

C.B.G. – Les Indignés
bezetting: Ellery Eskelin tenorsaxofoon, Guillermo Celano gitaar, Clemens van der Feen contrabas, Marcos Baggiani drums
opgenomen: oktober 2011
uitgebracht: maart 2016 
label: Trytone
aantal stukken: 8
tijdsduur: 62’53
website: www.cbg-music.com - www.trytone.org
door: Cyriel Pluimakers



C.B.G., de afkorting van de avontuurlijke Celano/Baggiani Group, is een kwartet dat al ruim tien jaar aan de weg timmert en naast talloze concerten ook vijf cd’s uitbracht. Kern van de groep, vormen zoals de naam al zegt gitarist Guillermo Celano en drummer Marcos Baggiani. Beiden zijn afkomstig uit Argentinië, maar hebben zich genesteld in Amsterdam. De opname van hun nieuwe productie ‘Les Indignés’ gaat in tijd vooraf aan hun vorige cd ‘Erasing Borders’, die uit 2013 dateert.

In oktober 2011 was de Amerikaanse tenorsaxofonist Ellery Eskelin te gast bij de band, een van de meest innovatieve blazers van de New Yorkse scene. Waar veel collega’s braaf hun muzikale voorbeelden kopiëren, zorgt Eskelin voor een uniek en vet geluid op zijn tenorsax. Ook zijn improvisaties vormen een uniek muzikaal verhaal: met fraai kronkelende lijnen en hartstochtelijke uithalen in alle registers. Voor de gelegenheid werd ook de talentvolle contrabassist Clemens van der Feen bij de band betrokken, hetgeen vervolgens tot een vaste verbintenis leidde.

‘Les Indignés’ vormt een jubileumuitgave ter gelegenheid van het tienjarige bestaan van de band: een fraaie fles wijn die meer dan vier jaar in de kelder gelegen heeft en nu pas soldaat gemaakt mag worden. Een wijn die ruimschoots aan de verwachtingen voldoet en zeker een van de meest interessante jazzreleases van 2016 zal gaan vormen. 

Wat een een geweldige muziek. Het lijkt erop of Eskelin al jaren deel uitmaakt van de band. Het album opent met het onderzoekende titelnummer ‘Les Indignés’ om vervolgens over te gaan in de stevige groove van ‘Bin Laden’s Trial’.  In het ballad-achtige ‘Parcelas Desiguales’ wordt een breed muzikaal landschap geschetst, dat net zo weids is als de ‘pampas’ uit het geboorteland van de leiders. Weldadige rust, wordt wreed verstoord door kreten op de tenorsaxofoon en smerige gitaarakkoorden. 

Prachtig is het ballad-achtige ‘Demagogical Dreams of a Beautiful World’, waarin de fraai zuchtende tenorsaxofoon onderbroken wordt door dissonante geluiden op de gitaar, dreigend gestreken contrabas en inventieve percussie.  Als luisteraar ben je getuige van een proces, er wordt voortdurend onderzoekend geïmproviseerd. De thema’s vormen een uitgangspunt en verdwijnen vervolgens min of meer uit beeld. Nergens verliest de muziek zijn spanning, impressionistische collectieve passages worden afgewisseld met krachtige solo’s.

Het slotnummer ‘Bicicleta Boy’ vormt een soort droom, waarin de muzikale verbeelding zijn hoogtepunt bereikt. De samenwerking van Celano en Baggiani met de Amerikaanse tenorsaxofonist vraagt, nee smeekt erom snel weer voortgezet te worden. Het is uitzien naar een tournee.


Zie ook:

• 06-06-2015 C.B.G. – Erasing Borders
  
  
  

C.B.G. – Les Indignés
(6 stukken)