CD-RECENSIE
Gerlo Hesselink Quartet – Meant for You 2, Brieven aan Jan
bezetting: Gerlo Hesselink alt- en sopraansaxofoon, (bas)klarinet, (alt)fluit; Flora de Geus vocals; Dirk Balthaus piano; Johan Plomp contrabas; Joost Kesselaar drums; Noordpool Orchestra olv Reinout Douma; Esther Hesselink brieven aan Jan
opgenomen: 9 en 10 juli 2024, Fattoria Musica, Osnabrück
uitgebracht: 4 oktober 2024
label: eigen beheer
aantal stukken: 10
tijdsduur: 52’54
website: gerlohesselink.nl
door: Jeroen Jansen
Bij jazz gaat de blik nogal snel op de Randstad maar daarbuiten gebeurt ook veel moois dat aandacht verdient. Mooi voorbeeld hiervan is Gerlo Hesselink, rietblazer, fluitist, componist en arrangeur uit Apeldoorn. Na zijn opleiding in Enschede werd hij vooral bekend als de oprichter van de Dual City Concert Band en zijn werk in verschillende andere big bands waarin hij sterren als Randy Brecker, Toots Thielemans en Benny Golson begeleidde. In kleinere bezettingen is Hesselink wat minder bekend, toch is hij inmiddels al weer toe aan zijn derde eigen album.
CONCERTRECENSIE. Kamasi Washington Group, Bozar Brussel, 15 april 2025
beeld: Hugo Lefèvre
door: Jeroen Jansen
Het is al weer een tijdje geleden dat we nieuwe muziek van saxofonist Kamasi Washington konden horen. Zijn voorlaatste plaat, ‘Heaven and Earth’, dateert van 2018. In die periode werd hij door sommige recensenten gebombardeerd tot de nieuwe John Coltrane, Ornette Coleman en Albert Ayler. Onder een breed publiek bereikte hij op een andere manier de sterrenstatus vanwege zijn werk met Kendrick Lamar, Erykah Badu en Snoop Dogg. En dan hebben we het nog niet eens over de Grammy’s die hij ontving en de filmmuziek die hij schreef bij een ‘biopic’ over Michelle Obama. Kortom: een druk mannetje die onder de puristen in de jazz stevig de meningen verdeelt. Want hoeveel stelt Kamasi Washington nou eigenlijk voor als musicus, als je al het bombast eraf trekt?
Kamasi Washington tourt in moordend tempo door Europa naar aanleiding van zijn laatst verschenen album ‘Fearless Movement’.
CD-RECENSIE
Ian Cleaver -Yarn!
bezetting: Ian Cleaver trompet; Jarien Jamanila saxofoon, fluit; Steve Ash piano; Felix Moseholm contrabas; Willie Bouwman drums
opgenomen: 10 januari 2024, Van Gelder Studio, Englewood Cliffs, New Jersey
uitgebracht: februari 2025
label: Dox Records
aantal stukken: 9
tijdsduur: 51’50
website: musiciancleaver.com - records.dox.amsterdam
door: Cyriel Pluimakers
Trompettist Ian Cleaver (1996) is een van de meest interessante Nederlandse jazztalenten van de afgelopen jaren. In tegenstelling tot veel generatiegenoten, stapt hij daadwerkelijk in de traditie van de Amerikaanse grootmeesters die hem voorgingen. Hij slaagt erin het rijke jazzverleden opnieuw vorm te geven en vertoont hierbij allerminst kopieergedrag. Elke noot die hij speelt en elk stuk dat hij componeert ademt het authentieke karakter van het genre.
CD-RECENSIE
Gaëtan Casteels Ozaín 5tet feat. Laurent Blondiau – Playground
bezetting: Bruno Grollet tenorsaxofoon; Nathan Surquin trombone; Gaëtan Casteels contrabas; Pierre Hurty drums; Laurent Blondiau trompet
opgenomen: juni 2024, Jet Studio, Brussel
uitgebracht: 19 februari 2025
label: Mogno
aantal stukken: 8
tijdsduur: 41’47
website: gaetancasteels.com - mognomusic.com
door: Georges Tonla Briquet
Vier jaar na het debuut ‘The Missing One(s)’ verschijnt nu het vervolg onder de titel ‘Playground’. Groepsleider en bassist Gaëtan Casteels behield hetzelfde kwartet maar nodigde trompettist Laurent Blondiau uit als extra muzikant, een doordachte en verrijkende zet.
VERHAAL
door: Michael Varekamp
Ik sta al uren voor de spiegel. Elk haartje moet precies goed zitten en alles moet er piekfijn uitzien. Het is niet voor een Oscaruitreiking, een dansgala of een eerste date. Nee, ik moet vanavond spelen met mijn eerste serieuze bandje, ergens in een obscuur jazzcafé. ‘Ik ken niemand die er al zo ver van tevoren van begint te genieten als jij’ zegt mijn vader vanachter zijn krant. Volgens mij heeft ‘ie wel een punt. Ik vind het inderdaad het mooiste wat er is, optreden. En dan vooral in een jazzclub, ook al heb ik nog niks gezien van de wereld. De jazzclub waar ik mijn babyvet verlies is klein en donker. Je kunt er maar beter vroeg mee beginnen, met die Jazz. De vloer ligt bezaaid met pindaschillen en het tentje zit vol studenten.
CONCERTRECENSIE. Simin Tander Quartet, cd-presentatie ‘The Wind’, Het Koorenhuis Den Haag, 10 april 2025
door: Jeroen Jansen
De Duits-Afghaanse vocalist Simin Tander is bepaald geen onbekende in Nederland. Ze studeerde twintig jaar geleden jazz-zang aan het ArtEZ Conservatorium in Arnhem en daarna speelde ze onder meer samen met trompettist Eric Vloeimans, saxofonist Bo van der Graaf en pianist Jeroen van Vliet. Dat ze inmiddels al weer een tijdje weg is uit ons land was bijna niet te merken tijdens het optreden van haar band in Het Koorenhuis.
Simin Tander presenteerde in Den Haag haar nieuwe album 'The Wind'.
CD-RECENSIE
Rein de Graaff – Sippin’ at Bells
bezetting: Rein de Graaff piano, Koos Serierse contrabas, Marius Beets contrabas en Eric Ineke drums. Met Benny Bailey, Pete Christlieb, Ronnie Cuber, Eddie Daniels, Sjoerd Dijkhuizen, Herb Geller, Johnny Griffin, Scott Hamilton, John Marshall, Dave Pike, Ferdinand Povel en Lew Tabackin
opgenomen: op diverse locaties tussen 1990 en 2013
uitgebracht: februari 2025
label: Timeless
aantal stukken: 7
tijdsduur: 65’39
website: timelessjazz.com
door: Cyriel Pluimakers
Een aantal jaren geleden kondigde pianist Rein de Graaff aan dat hij een punt ging zetten achter zijn carrière als jazzpianist. Maar de werkelijkheid is weer eens weerbarstig: onze bebop messenger number one kan het optreden niet laten en elke seizoen wordt nog steeds gevuld met concerten op podia die deze muziekstijl graag programmeren. Tenslotte vormt deze muziekstijl een cruciaal element binnen de naoorlogse jazz.
CONCERTRECENSIE. Ed Verhoeff’s Kind Folk, De Pletterij Haarlem, 7 april 2025
beeld: Rob Ouwerkerk
door: Jeroen Jansen
Ed Verhoeff behoort al jarenlang tot de top van de jazzgitaristen in Nederland. Wie naar zijn carrière kijkt ziet daar nauwelijks losse flodders tussen zitten. Of het nou om zijn John Abercrombie project met Adam Nussbaum gaat, kamermuziek met bassist Paul Berner, ‘The Dutch Songbook’ met drummer Lucas van Merwijk en bassist Boudewijn Lucas of het trio met vocalist Izaline Calister en trompettist Angelo Verploegen: het is allemaal even smaakvol en doordacht.
Ed Verhoeff’s Kind Folk pakte flink uit in Haarlem, maar wist ook te ontroeren.
CONCERTRECENSIE. Izaline Calister: Almacita di Desolato, De Regentes Den Haag, 5 april '25
beeld: Peter Putters
door: Jeroen Jansen
De Curaçaose zangeres Izaline Calister zit inmiddels al meer dan 25 jaar in het vak. Nadat ze het eiland verliet om in Groningen te studeren werkte ze onder meer samen met Jasper van ’t Hof in Pili Pili maar ook met Michiel Borstlap en Peter Beets trof ze later pianisten die haar vocale talent oppikten. Haar grote doorbraak volgde in 2000 toen ze met haar eerste album ‘Soño di un muhé’ liet horen hoe Curaçaose muziek en jazz met elkaar vervlochten zijn.
Izaline Calister geeft de voorstelling Almacita di Desolato vorm met danseres Junadry Leocaria, alleskunner Russel Soleana en pianist Thijs Borsten.
CONCERTRECENSIE. All Star Jazz Septet, presentatie CD ‘Ab’s Originals’, georganiseerd door Ujazz in Theater De Berenkuil, Utrecht, 4 april 2025
beeld: Ton van Leeuwen
door: Cyriel Pluimakers
Saxofonist en klarinettist Ab Schaap (1950) speelde in toporkesten als de Skymasters, het Metropole Orkest en de John Clayton Big Band. Ook maakte hij deel uit van Manteca (later Nueva Manteca), het Rotterdams Jazz Ensemble en Peter Ypma + Eleven. Jarenlang was hij werkzaam in diverse functies aan de conservatoria in Rotterdam en Den Haag. Als docent heeft hij heel wat generaties jazztalent voorbij zien komen en was hij bijzonder geliefd. Schaap is een uitermate bekwame componist en arrangeur: in 1992 won hij de Europese Jazz Compositieprijs van de International Association of Jazz Educators.
All Star Jazz Septet met Jasper van Damme en Simon Rigter. In het midden Ab Schaap.
CD-RECENSIE
Benjamin Lackner - Spindrift
bezetting: Benjamin Lackner piano, Mathias Eick trompet, Mark Turner tenorsaxofoon, Linda May Han Oh contrabas, Matthieu Chazarenc drums
opgenomen: maart 2024, Studios La Buissonne, Pernes-les-Fontaines, Frankrijk
uitgebracht: 17 januari, 2025
label: ECM
aantal stukken: 10
tijdsduur: 48.33
website: bennylackner.com - mathiaseick.no - ecmrecords.com
door: Johan Bakker
In 2022 nam Benjamin Lackner zijn eerste album ‘Last Decade’ op voor ECM met een door hem samengesteld kwartet. Voor de opvolger ‘Spindrift’ breidde de Duitse pianist en componist zijn begeleidingsgroep uit tot een kwintet. Door de nadrukkelijke aanwezigheid van de Noorse trompettist Mathias Eick (die ook op ‘Last Decade’ meedeed) en de Amerikaanse tenorsaxofonist Mark Turner zou je tijdens een blinddoektest niet snel bedenken dat juist de pianist centraal staat op ‘Spindrift’. Toch zijn maar liefst negen van de tien gespeelde stukken van Lackners hand.
2 CD-RECENSIES
door: Georges Tonla Briquet
Marc Copland - Dreaming
bezetting: Marc Copland piano; Robin Verheyen tenor- en sopraansaxofoon; Drew Gress contrabas; Mark Ferber drums
opgenomen: 4 en 5 december 2022, Fattoria Musica, Osnabrück
uitgebracht: 7 februari 2025
label: InnerVoiceJazz
aantal stukken: 8
tijdsduur: 60’15
website: marccoplandjazz.bandcamp.com/dreaming
De Belgische saxofonist Robin Verheyen bracht twee nieuwe albums uit. Allereerst ‘Liftoff’ met zijn eigen trio en een volgende als lid van het Marc Copland Quartet op het album ‘Dreaming’. Beide zijn uitgebracht op InnerVoiceJazz, het label van Copland.
CONCERTRECENSIE. Joey Calderazzo Trio, LantarenVenster Rotterdam, 29 maart 2025
beeld: Olga Beumer
door: Johan Bakker
Joey Calderazzo communiceert door middel van muziek, voor tekst en uitleg ben je bij hem aan het verkeerde adres. De Amerikaanse pianist maakt zijn entree op deze zaterdagavond in LantarenVenster, neemt plaats achter de toetsen, bladert wat in zijn papieren en scrolt, half afgewend van het publiek, op zijn telefoon, alsof hij nog een passend openingsnummer moet uitkiezen. Terwijl zijn begeleiders toekijken, zet hij ‘Just One Of Those Things’ in met een lyriek waarmee hij de voor driekwart gevulde zaal direct voor zich inneemt. Bassist Orlando le Fleming en drummer David Hawkins vallen hem bij in een hogere versnelling, waarna het trio een staaltje adembenemende powerplay ten beste geeft.
Joey Calderazzo wordt begeleid door bassist Orlando le Fleming en drummer David Hawkins.
CONCERTRECENSIE. Andy Sheppard Trio, Bimhuis Amsterdam, 27 maart 2025
door: Jeroen Jansen
Wie een beetje ‘hip’ wil overkomen in een gesprek over jazz, die haalt de naam aan van een willekeurige Britse artiest in dat genre. Brexit heeft geen vat op hen: de toekomst van jazz is voor een groot deel te horen in het Verenigd Koninkrijk. De aanstekelijke mix van jazz en wereldmuziek, geïnjecteerd met funk, hip hop en soul is op elk serieus festival of podium te horen, maar weten we ook op welke schouders sterren als Nubya Garcia en Shabaka Hutchings staan?
Andy Sheppard Trio op de planken van het Amsterdamse Bimhuis. Foto © JJ.
CD-RECENSIE
Dutch Jazz Ensemble – The Cole Porter Notes
bezetting: Kees Kamphuis trompet, Paul van der Feen altsaxofoon, Eric Prud’homme gitaar, Remco Hofman piano, Willem van Wijngaarden contrabas, Barry Olthof drums
opgenomen: 28 november en 5 december, O.A.P. Studio, Den Haag
uitgebracht: februari 2025
label: O.A.P. Records
aantal stukken: 10
tijdsduur: 58’04
website: dutchjazzensemble.nl- oaprecords.com
door: Cyriel Pluimakers
De leden van het Dutch Jazz Ensemble leerden elkaar kennen bij optredens en jam sessions in Haagse café’s en clubs. Als overtuigde bewakers van het muzikale erfgoed kon hun debuut ‘Lazy Notes’ uit 2020, dat herinterpretaties van jazzklassiekers bevatte, rekenen op enthousiaste reacties.