Stéphane Galland & The Rhythm Hunters
CD-RECENSIE
Stéphane Galland & The Rhythm Hunters
bezetting: Stéphane Galland drums; Shoko Igarashi tenorsaxofoon; Sylvain Debaisieux altsaxofoon; Pierre-Antoine Savoyat trompet; Wajdi Riahi piano; Louise van den Heuvel bas
opgenomen: januari en maart 2023, Studio Pyramide, Beersel (B)
uitgebracht: 26 april 2024
label: Challenge Records
aantal stukken: 6
tijdsduur: 42’37
website: challengerecords.com
door: Georges Tonla Briquet
Stéphane Galland stelde zich als drummer de existentiële vraag: “Can body and soul live without rhythm?”. In gezelschap van vijf muzikanten uit de jonge generatie levert hij mogelijke antwoorden.
Jongeren
Net als zijn andere twee kompanen van Aka Moon houdt drummer Stéphane Galland er nog een parallel leven op na met andere zeer persoonlijke initiatieven. Voor het nieuwe hoofdstuk in zijn continue zoektocht naar combinaties van ritmen omringde hij zich met vijf jongeren die ondertussen al de nodige bekendheid kregen door hun inbreng bij groepen als Lynn Cassiers Imaginary Band, Hélène Duter Synestet, Le Monde Merveilleux De Pépito, Aleph Quintet, Basile Rahola Quartet en Bruno Vansina Trio.
Na een aanloop van drie jaar testen en uitproberen trokken Stéphane Galland en zijn Rhythm Hunters begin 2023 enkele dagen de studio in. Opsplitsing in verschillende sessies was een bewuste keuze. “Een opname benader je helemaal anders dan een concert. Voor dit album wilde ik vooral de focus leggen op een specifieke klank. Daarom dat de ritmesectie van bas, drums en piano eerst op band vastgelegd werd en nadien de blazerssectie. Vervolgens ging ik monteren. Vergelijk het met de werkwijze van een film waarbij de verschillende scènes niet steeds in de volgorde van het eindscenario ingeblikt worden.”
Geluidsingenieur was Michel Andina, de vaste man achter de knoppen bij Aka Moon. Hij deed tevens de mixing. Niet onbelangrijk volgens Galland was tevens de rol van Frederik Dejonghe die instond voor de mastering.
Morphing
Openingstrack ‘Morpheus’ verwijst naar het personage in de film ‘The Matrix’. De zes bieden meteen een ontsnappingsroute aan uit een traditioneel ritmekader. Galland baseerde zich zijdelings op het principe van morphing dat hij ontleende bij collega pianist Malcolm Braff met wie hij een duo vormt. “Ik ben altijd al een fan geweest van sciencefiction. Het laat toe iets voor te stellen dat nu nog onwaarschijnlijk lijkt. Dat effect streef ik na met deze muziek. Vandaar dat het geen simpele deuntjes zijn. Het vergt de nodige inzet van de luisteraar om door te dringen in deze wereld zonder eigenlijk te weten waar je terecht zal komen. De groove blijft bij dit alles wel belangrijk. Je kan dus even goed genieten zonder je te verdiepen in de onderliggende complexiteit. Wat het aspect van morphing betreft, dat is het contrasteren van stabiele ritmen en structuren die net voor onevenwicht zorgen en zo verrassende pulsaties teweegbrengen.”
Er ontspinnen zich inderdaad kubistische patronen waar flarden solo’s naadloos in geïntegreerd worden. De verschillende plotse wendingen maken deel uit van het hele proces.
‘The Lindy Effect’ is geen knipoog naar Galland als lindy hop danser. Wel duiken er parallellen op met de typische Aka Moon sound, inclusief een break-up methode die later terugkomt in afsluiter ‘Transe Culture’.
Inspiratie
Zijn inspiratie voor het album haalde Galland bij de meest uiteenlopende ritmeculturen, reikend van Afrika tot Indië met een tussenstop in de Balkan. ‘Positivv’ begint echter met het oudste gekende ritme, namelijk handgeklap. Typerend voor Galland zit er een addertje onder het gras en laste hij een onverwachte twist in.
‘Ipseity’ verwijst naar de waarde die Galland hecht aan de rijkdom van individualiteit. Een troef die uiteindelijk gebruikt wordt in dienst van het sextet. Trompettist Savoyat leunt in dit nummer aan bij de stijl van Ibrahim Maalouf terwijl bij Riahi de Tunesische roots doorschemeren. Persoonlijke kwaliteiten in dienst van het finale groepsgeluid.
Onrecht
‘Artemis’ is het teken om een heuse spiraal van caleidoscopische profielen te ontketenen. Het is bovendien een eerbetoon van Galland aan de vrouwen die nog steeds moeten vechten tegen onrecht in een patriarchale wereld. “Ter verduidelijking, ik ben niet iemand die op de barricades gaat staan maar ik ben wel tegen scheiding van eender welke strekking, of het nu om gender gaat, rassen of nog andere zaken. Alles in deze wereld is verbonden en muziek, zeker jazz, is daar een uitstekend voorbeeld van. Het is dan ook positief dat er meer en meer vrouwelijke muzikanten zijn.”
‘Stéphane Galland & The Rhythm Hunters’ werd uitgebracht bij het Nederlandse label Challenge. “Daar ben ik natuurlijk zeer blij om gezien Challenge een zeer goede internationale distributie heeft.”
Concerten België:
05/02 – Brussel, BOZAR
05/12 – Gent, De Bijloke
05/25 – Ronse, CC De Ververij
Beluister dit nummer via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Teaser.