CD-RECENSIE

Jeroen van Herzeele & Stéphane Galland - Songshan 
bezetting: Jeroen van Herzeele, tenor sax, EWI, synthesizer; Stéphane Galland, drums, keyboards; Claire Jay, vocals; Lúcia Pires, vocals
opgenomen: mei, juni 2024, Mercury Studio, Brussel
uitgebracht: 6 juni 2025
label: Buzz Records
aantal stukken: 8
tijdsduur: 39’00
website: challengerecords.com - insidejazz.be
door: Jeroen Jansen



Saxofonist Jeroen van Herzeele en drummer Stéphane Galland gaan al een tijdje mee in de Belgische jazzscene. Beide hebben ze een imposant CV, waarbij Van Herzeele onder meer samenwerkte met Toots Thielemans en Philip Catherine, terwijl Galland te horen was in projecten van Ibrahim Maalouf, Tigran Hamasyan en Joe Zawinul. Ze beschikken allebei over een avontuurlijke muzikale geest, wat twintig jaar geleden onder meer tot uiting kwam in ‘Greetings from Mercury’, waarin ze jazz, acid jazz, rock en rap combineerden. Het nieuwe album dat er nu ligt, ‘Songshan’, is in feite een natuurlijke evolutie van die eerdere samenwerking.

Eerst maar even de titel van het album: Songshan is de naam van een van de vijf heilige bergen in China, het mythische centrum van hemel en aarde. Die mystiek zit diep verweven in dit album en dat willen beide heren ook: in de begeleidende tekst beloven ze muziek op het snijvlak van speelsheid en diepgang, traditie en vernieuwing. Dat klinkt op het eerste gezicht wat pompeus, maar met een andere aspect dat beide musici aanstippen krijgt het allemaal wat meer vorm: hoe klinkt muziek als we alle technologische vooruitgang omarmen in plaats van weerstand ertegen bieden?   

Het duo presenteert de muziek van hun nieuwe album deze zomer op verschillende festivals, waaronder op Jazz Middelheim, waar ze één van de opvallendste acts waren. Ze wekten ontegenzeggelijk veel energie bij elkaar op en ze slaagden er warempel in om akoestische en elektronische muziek succesvol met elkaar te integreren. Maar dat was live. Op dit album horen we daar weliswaar flarden van maar de muziek is zó gelaagd en overgeproduceerd dat de kracht van het duo wat ondersneeuwt. Toch zijn nummers als ‘A dance with AI’, met Claire Jay op vocals, en ‘Fire’ fraaie staaltjes van elektronische muziek. Joe Zawinul was ooit broodheer van Stéphane Galland en je zou je met een beetje inbeeldingsvermogen zelfs kunnen voorstellen dat Zawinul Syndicate, had het nog bestaan, muziek a la ‘Songshan’ zou spelen: genre overstijgend, innovatief maar altijd steunend op een duidelijke ‘groove’.

Dit is duidelijk geen muziek voor jazzpuristen en dat hoeft ook helemaal niet. Toch verlang je na een half uur ‘soundscapes’ wel naar de ongefilterde kracht van het duo Van Herzeele/Galland. Op het slotnummer ‘Light in Sight’ worden we gelukkig alsnog op onze wenken bediend. ‘Songshan’ is een fascinerend muzikaal experiment met rafelranden dat vooral live écht werkt. 

Beluisteren via Spotify.

Total Lunar Eclipse.