CD-RECENSIE

Fabrice Moreau - Ignorant as the dawn 
bezetting: Fabrice Moreau drums; Ricardo Izquierdo tenorsaxofoon; Nelson Veras gitaar; Jozef Dumoulin piano en bas synthesizer
opgenomen: 10 t/m 12 juli 2024, Studio La Buisonne, Pernes-les-Fontaines
uitgebracht: 4 april 2025
label: BRAM
aantal stukken: 11
tijdsduur: 55’31
website: fabricemoreau.com
door: Jeroen Jansen



Fabrice Moreau begon zijn artistieke reis als schilder voordat hij op veertienjarige leeftijd de drums ontdekte. Sinds de jaren ‘90 werkte hij als begeleider van grote namen uit de Franse popmuziek, maar zijn ware passie lag altijd in de jazz. Zijn doorbraak in de jazzscene kwam in 2006 met Michel Portal, waarna hij samenwerkte met onder anderen Jean-Philippe Viret, Airelle Besson en Stéphane Kerecki. Momenteel tourt hij met de formatie van de Amerikaanse pianist Marc Copland.

‘Ignorant as the Dawn’ is Moreau’s tweede album als leider, na het geprezen ‘Double Portrait’ uit 2019. Waar dat debuut al werd geroemd om zijn compositorische precisie en dromerige sfeer, gaat het nieuwe album nog een stap verder in emotionele diepgang. De aanleiding is tragisch: de Hongaarse contrabassist Mátyás Szandai, jarenlang een vaste waarde in Moreau’s kwintet, overleed in augustus 2023. In plaats van hem te vervangen, besloot Moreau het ensemble voort te zetten als kwartet, met Ricardo Izquierdo op tenorsaxofoon, Jozef Dumoulin op piano en synth bass en Nelson Veras op gitaar, die we in Nederland goed kennen vanwege zijn samenwerking met pianist Harmen Fraanje.

Deze keuze is niet alleen een eerbetoon aan Szandai, maar ook een artistiek statement. De leegte die hij achterlaat wordt niet opgevuld, maar juist omarmd. De muziek ademt ruimte, stilte en reflectie. Het kwartet maakt van de afwezigheid een dramatisch en lyrisch uitgangspunt. De titel van het album is overigens ontleend aan een gedicht van W.B. Yeats, waarin de dichter verlangt naar de onschuld en verwondering van de dageraad. Deze gedachte vormt het hart van het album. In een tijdperk waarin kennis en technologie domineren, pleit Moreau voor een terugkeer naar het intuïtieve, het zintuiglijke, het niet-weten. 

Wat dat muzikaal oplevert? Een prachtig album dat bol staat van lyrische, bedachtzame composities, van een drummer die laat horen dat hij niet alleen uiterst getalenteerd is als componist maar ook stevig de teugels in handen neemt als bandleider. De stukken variëren van meditatieve miniaturen tot meer uitgesponnen, dynamische composities. ‘Disparition’ en ‘Trois souvenirs pour Mátyás Szandai’ zijn duidelijk geïnspireerd door verlies en herinnering, terwijl ‘Soleil rapide’ en ‘Down and up’ spelen met ritmische contrasten en melodische gelaagdheid. De tweedelige suite ‘Neige comme blanc’ is een subtiele studie in klankkleur en stilte.

‘Ignorant as the Dawn’ is een diep persoonlijk en filosofisch werk dat de grenzen van de jazz opzoekt en overschrijdt. Het is een album dat niet schreeuwt, maar fluistert.

Beluisteren via Spotify.

Down and up.