Mathieu Robert – Fifteen Resonances
CD-RECENSIEMathieu Robert – Fifteen Resonances
Bezetting: Mathieu Robert Bb en C sopraansaxofoon, klankschalen, shruti box
opgenomen: 31 augustus en 1 september 2022, Cellule 133a, Brussel
uitgebracht: 19 april 2024
label: Home Records
aantal stukken: 15
tijdsduur: 52’22
website: mathieurobert.bandcamp.com - homerecords.be
door: Georges Tonla Briquet
Na zijn inbreng bij groepen als Edi Olvitt, Harvest Group en Zola Quartet brengt saxofonist Mathieu Robert eindelijk een album uit onder eigen naam. Solo nog wel maar met de eloquente titel ‘Fifteen Resonances’. De tonen en kleuren uit de schilderijen van Edward Hopper en vooral Millard Sheets vinden we hier terug onder muzikale vorm.
Out of tune
Op ‘Fifteen Resonances’ staan vijftien klankimpressies die Robert creëerde met Bb en C sopraansaxofoon plus nog een model uit de jaren twintig van de vorige eeuw waar je hogere tonen mee kan bereiken en de klank net iets out of tune lijkt. Af en toe weerklinken eveneens klankschalen en maakt hij gebruik van een shruti box, een bewuste keuze om net wat meer dieptegang en kleur te verlenen. Elektronica waren daarbij uit den boze. “Voor mezelf heb ik daar een probleem mee ook al speel ik soms met muzikanten die dat wel doen. Persoonlijk ga ik op zoek naar de pure klank van een instrument zonder hulpmiddelen en dat is al moeilijk genoeg. Vandaar dat er geen re-recordings waren. Ergens is dat een reactie tegenover de alomtegenwoordige overdaad en de snelheid in onze huidige maatschappij”.
Partituur en improvisatie bracht hij perfect in evenwicht. “Er ging een maand voorbereiding aan vooraf. Ik schreef een aantal stukken rond een thema en liet ruimte voor vrije interpretatie. Omschrijf het als licht geleide improvisatie”.
Cocon
De opnamen hadden plaats in het gezellige Brusselse concertzaaltje Cellule 133a. Stijn Cools, de man achter het granvat-label en het project Book of Air, stond niet toevallig achter de knoppen om alles in te blikken. “Zelf maak ik deel uit van Book of Air, het project van Stijn waarbij hij net op zoek gaat naar de traagheid van noten en geluid. Een concert van een uur bevat soms slechts zeven maten. Voor mij was hij dan ook de ideale persoon, vooral omdat ik heel wat aandacht besteed aan het spel met intervallen”.
Luisteren naar ‘Fifteen Resonances’ is aanvankelijk binnentreden in een cocon afgesloten van de hectische buitenwereld. De ruimte wordt gevuld met de warme klanken van Robert zijn saxofoon. In het openingsnummer ‘Brass’ klinkt deze zelfs als een bansuri. Daar blijft het echter niet bij. Via ‘Petit Grain Bigarde’ gaat het eerder richting Balkan maar het meditatieve aspect overheerst steeds. Elk nummer heeft zo een ander toon- en kleurenspectrum. Knap ook hoe hij het begrip uit de titel ‘Petrichor’ op organische wijze weet te verklanken. Een van de meest verrassende passages is ‘Towards Non Duality I’ waarin Robert een mini chaos ontketent en zo verwijst naar de urban jungle buiten.
Tijdsdocument
Regelmatig last hij kleine spielereien en organische effecten in zonder de extreem experimentele toer op te gaan. Minimalistische verschuivingen en uitgekiende details vormen onverminderd de rode draad. Op die manier blijft een spanningsboog gegarandeerd. Dat Robert inmiddels een zoektocht van twintig jaar achter de rug heeft, is duidelijk. ‘Fifteen Resonances’ beschouwt hij als een tijdsdocument. “Zowel artistiek als mentaal was dit het juiste moment. Het is als een soort persoonlijke archivering maar tevens genietbaar voor de luisteraar”.
Het hele concept wordt extra verduidelijkt in de Franstalige hoestekst gelicht uit een bundel van poëet Pierre Schroven en die handelt over onder meer de stilte. De sobere hoesfoto van een keramieken kunstwerk aan de hand van de Frans-Brusselse artiest Théo Michel maakt het plaatje volledig, inclusief bijpassende clips. Intrigerend hoe een ronddraaiende keramieken tas op een draaitafel, weliswaar in slow motion, zo inspirerend kan zijn. Net als de muziek van Mathieu Robert. Dat hij tevens yogaleraar is, hoeft niet te verbazen. Verwacht echter geen vrijblijvende zen stijloefening. De saxofonist creëert een fascinerend luisterspel rond vibraties, harmonieën en sonoriteiten. Zeker voor wie de soloprojecten van Steve Lacy en Arve Henriksen apprecieert.
Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.
Mathieu Robert – Seven Resonances