CONCERTRECENSIE. Kamasi Washington Group, Bozar Brussel, 15 april 2025
beeld: Hugo Lefèvre
door: Jeroen Jansen

Het is al weer een tijdje geleden dat we nieuwe muziek van saxofonist Kamasi Washington konden horen. Zijn voorlaatste plaat, ‘Heaven and Earth’, dateert van 2018. In die periode werd hij door sommige recensenten gebombardeerd tot de nieuwe John Coltrane, Ornette Coleman en Albert Ayler. Onder een breed publiek bereikte hij op een andere manier de sterrenstatus vanwege zijn werk met Kendrick Lamar, Erykah Badu en Snoop Dogg. En dan hebben we het nog niet eens over de Grammy’s die hij ontving en de filmmuziek die hij schreef bij een ‘biopic’ over Michelle Obama. Kortom: een druk mannetje die onder de puristen in de jazz stevig de meningen verdeelt. Want hoeveel stelt Kamasi Washington nou eigenlijk voor als musicus, als je al het bombast eraf trekt?

  
Kamasi Washington tourt in moordend tempo door Europa naar aanleiding van zijn laatst verschenen album ‘Fearless Movement’.

Aardser
Nou, dat zit wel goed, bleek afgelopen dinsdag in de fraaie Bozar zaal in Brussel. Nadat hij zijn Europese tournee vorig jaar moest afzeggen vanwege gezondheidsproblemen, werkt hij momenteel in een moordend tempo een tocht door Europa af die hem in alle hoeken van het continent brengt. Aanleiding is zijn nieuwste album ‘Fearless Movement’, dat vorig jaar uitkwam. Die plaat is een stuk aardser dan de eerdere muziek waarmee hij de stratosfeer in schoot. Ook in Bozar blijkt dat: met DJ Battlecat in de band en de even goedlachse  als briljante toetsenist Brandon Coleman lijkt het concert soms meer op een spontane ‘block party’ dan op een spirituele ervaring. Daar doet Washington vrolijk aan mee, die in het openingsnummer ‘Lesanu’ laat horen dat hij nog steeds graag de weg van de hysterische climax kiest, maar die op andere momenten rustig achterover leunt en op z’n keyboard wat kleuren toevoegt die Coleman vergeten is. 

  
Washington laat in Brussel hoofdzakelijk nieuw werk horen, maar dat deert de bijna tweeduizend bezoekers totaal niet. 

Ontspanning
Er zit meer ontspanning in de muziek en dat maakt dat je veel makkelijker meegaat in de mix van jazz, hip hop, soul, gospel en ja, veel bombast. Op ‘Asha the First’ komt zijn dochtertje van vier ter sprake en viert hij het vaderschap. Naast hem staat nog steeds zijn vader Rickey op sopraansax en fluit, die op het nummer ‘KO’ laat horen dat hij qua geluid en structurering van zijn solo eigenlijk een interessantere blazer is dan zijn zoon. Maar dat doet er niet toe want alles draait om het collectief. Met de sterke Ryan Porter op trombone, lyrische uitblinker op ‘Together’, en vaste vocalist Patrice Quinn die het hoofdstuk spiritualiteit verzorgt, zit dat wel snor. Grote afwezige is wel bassist Miles Mosly, jarenlang één van de grondleggers onder de muziek van Washington en die ook op ‘Fearless Movement’ een prominente rol heeft. Tijdens deze tournee wordt hij vervangen door Joshua Crumbly, die weliswaar kundig basgitaar en contrabas speelt maar geen moment z’n stempel op de muziek drukt. 

Nieuw werk
Washington laat in Brussel hoofdzakelijk nieuw werk horen, maar dat deert de bijna tweeduizend bezoekers totaal niet. Het opvallend jonge publiek moedigt de 44-jarige saxofonist hartstochtelijk aan en hij beantwoordt dat met energieke muziek die met beide benen in het nú staat. Na twee uur volle kracht vooruit verrast hij met de keuze voor Astor Piazzola’s ‘Prologue’ als slotstuk. Als toegift blikt hij met ‘Re Run’ en ‘Re Run Home’ terug op het album ‘The Epic’, waarmee hij in 2015 zijn doorbraak beleefde. De kritiek van puristen zal ongetwijfeld aanhouden maar voor wie zijn oren anders afstemde viel er veel te genieten in Brussel: de muziek van Kamasi Washington is nog steeds springlevend en relevant.   


Kamasi Washington treedt 20 april op in Amsterdam (Paradiso), 26 april in Groningen (De Oosterpoort) en 27 april in Utrecht (TivoliVredenburg).

• kamasiwashington.com