CD-RECENSIE 

Tord Gustavsen Trio – Seeing
bezetting: Tord Gustavsen piano; Steinar Rakner contrabas; Jarle Vespestad drums
opgenomen: oktober 2023, Studios La Buissonne
uitgebracht: 4 oktober 2024
label: ECM Records 
aantal stukken: 10
tijdsduur: 43’58
website: tordgustavsen.com - ecmrcords.com
door: Mathijs van den Berg



‘Seeing’ is maar liefst het tiende album van het Tord Gustavsen Trio voor ECM. Het trio behoort al vanaf het begin in 2003 met ‘Changing Places’ tot de absolute top van de hedendaagse jazz en behoeft eigenlijk geen introductie. ‘Seeing’ is naar zeggen van pianist Tord Gustavsen een album dat zijn persoonlijke groei laat zien. In de afgelopen ruim twintig jaar heeft Gustavsen voortdurend over zijn eigen grenzen heengekeken en toch een uit duizenden herkenbaar geluid gehouden, waarin invloeden doorklinken van gospel, blues, folk en kerkmuziek. Dat is ook nu weer het geval.

Naast vijf eigen composities zijn er uitvoeringen van een traditionele Noorse kerkhymne en een negentiende-eeuwse Engelse koraal en net als op vorige albums bewerkingen van stukken van Bach. Steinar Rakner, die op voorganger ‘Opening’ zijn debuut maakte is inmiddels een vaste kracht geworden. Met drummer van het eerste uur Jarle Vespestad kan Gustavsen lezen en schrijven. Alles draait in de compacte stukken om samenspel. Al improviserend dringen de drie steeds door tot de kern, precies de juiste accenten leggend, waarmee ze een enorme diepgang bereiken.

Maximum effect
De gloedvolle aanzetten van Gustavsen, de warme, houten tonen van bassist Rakner en Vesperstads vederlichte percussie met veel bekken zijn opnieuw een genot voor het oor. Ook zijn er weer prachtige, vervoerende melodieën te horen. Meer dan ooit bereikt het trio met beheerst spel een maximum effect. Heel langzaam wordt steeds de spanning opgebouwd, die behalve in de dynamiek vooral in de details zit. Bij niemand kan de melodie zo prachtig uit de improvisatie breken als bij Gustavsen. Improvisaties maken organisch deel uit van de muziek, zodat de spanningsboog behouden blijft. 

Ronduit spectaculair is hoe het trio Bachs ‘Auf meinen lieben Gott’ naar eigen hand zet met dynamische drums en een indringend basloopje. Het origineel is er nauwelijks meer in te herkennen en toch klinkt in elke noot de liefde hiervoor door. Het allermooist is het laatste stuk, ‘Seattle Song’, waarvan Gustavsen oorspronkelijk dacht dat het slechts een solo intermezzo zou worden. Door de onderlinge magie groeide de compositie uit tot een meesterstuk, dat uitblinkt in eenvoud en zeggingskracht. Dit is muziek die alleen door een groot trio kan worden gemaakt.

Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Seattle Song.