3 ECM-RECENSIES
door: Cyriel Pluimakers

Jordina Millà & Barry Guy - Live in Munich
bezetting: Jordina Millà piano, Barry Guy contrabas
opgenomen: februari 2022, Schwere Reiter, München
uitgebracht: juli 2024
aantal stukken: 6
tijdsduur: 61’04
website: ecmrecords.com




Geen label lijkt op dit moment meer actief dan het in 1969 door Manfred Eicher opgerichte ECM dat een ongelooflijk veelzijdige catalogus heeft, waarin we naast jazz, klassiek en cross-over aantreffen. De opnamekwaliteit is legendarisch en binnen de audiowereld al decennialang toonaangevend. De inmiddels 81-jarige Eicher brengt elke maand een stapel releases op de markt. Alle reden om een drietal recente albums onder de loep te nemen.

Spannend
De Catalaanse pianiste Jordina Millà maakte in februari 2022 een live-opname in München met de Britse contrabassist Barry Guy. Beide musici dagen elkaar voortdurend uit en zoeken elkaars grenzen op. Het gaat hier niet om iets moois te maken, maar eerder om een vrij associërend proces waarin het onverwachte de boventoon voert.  Het album bestaat uit een vijftal delen, die qua karakter van elkaar verschillen. Zo zetten de twee musici in ‘Part I’ meteen alles op scherp. Ook de binnenkant van de vleugel wordt stevig onder handen genomen.  In ‘Part II’ vindt er enige toenadering plaats tussen pianist Millà en de stevig aan zijn bas plukkende Guy. Uitgesproken meditatief is ‘Part III’ met een naar introspectie neigende Millà. Een ogenschijnlijk harmonieus moment dat uitmondt in het onderzoekende ‘Part IV’ en vervolgens in het wervelende ‘Part V’. Spannende muziek die zich voortdurend beweegt langs de grenzen van de tonaliteit en in ‘Part VI’ weer tot een forse ontlading komt met heftig pianospel en een bijna stuiterende contrabas. Een productie die wars is van mooimakerij en twee creatieve geesten op hun sterkst laat horen. 


Norma Winstone & Kit Downes – Outpost of Dreams
bezetting: Norma Winstone zang, Kit Downes piano
opgenomen: april 2023, Artesuono Recording Studio, Udine
uitgebracht: augustus 2024
aantal stukken: 10
tijdsduur: 41’42






Muzikale intimiteit
Een geheel andere vibe treffen we aan bij zangeres Norma Winstone en pianist Kit Downes. De 82-jaige Winstone is een legende vanwege haar vocale behendigheid, harmonisch balanceren en uitermate ontwikkelde gevoel voor bijzondere teksten en woordloze verhalen. Onlangs is ze zelfs gesampled door de bekende rapper Drake waardoor haar muziek onverwacht bekendheid krijgt bij een jongere scene. Downes ontving tijdens het afgelopen North Sea Jazz Festival de Paul Acket Award voor zijn buitengewone muzikaliteit. Met name in het hoge register kent Winstone’s zang een summum van verfijning. Haar techniek heeft ze zodanig geperfectioneerd dat bijna niemand haar daarin evenaart. Naadloos is haar samenwerking met Downes: pianist en zangeres vormen een creatieve eenheid zonder weerga. Uitermate fraai is Winstone’s glijder in de opener ‘El’ en van een diepreligieus besef getuigt het van Carla Bley afkomstige ‘Jesus Maria’. Fascinerend is ‘Out Of The Dancing Sea’ waar een vrouw op zoek gaat naar het mysterie van haar bestaan. Uitermate dicht bij elkaar komen pianist en vocalist in het zacht wiegende ‘Nocturne’. Een moment van muzikale intimiteit dat uitmondt in een geheel eigen interpretatie van Nina Simone’s ‘Black Is The Colour’. 


Giovanni Guidi – A New Day
bezetting: James Brandon Lewis tenorsaxofoon, Giovanni Guidi piano, Thomas Morgan contrabas, João Lobo drums
opgenomen: augustus 2023, Studios La Buissonne, Pernes-les Fontaines
uitgebracht: juli 2024
aantal stukken: 7
tijdsduur: 44’01




Meditatief
De Italiaanse pianist Giovanni Guidi vormt een vaste waarde binnen de actuele ECM-catalogus. Op zijn album ‘A New Day’ geeft hij zijn naast zijn vaste ritmetandem, contrabassist Thomas Morgan en drummer João Lobo, ruimte aan tenorsaxofonist James Brandon Lewis, een van de meest aan de weg timmerende blazers van dit moment. Lewis neemt op deze productie een tandje terug om meer ruimte te geven aan zijn spirituele en meditatieve kant. Op vier van de zeven stukken op het album speelt hij mee. De opener ‘Cantos Del Ocells’ klinkt bijna als een gebed. Los van het aardse komt hij in ‘Only Sometimes’, waarin we de van hem bekende uithalen kunnen horen. Overweldigend mooi is het van melancholie doordrenkte ‘Luigi (The Boy Who Lost His Name)’. Uniek is de visie die Guidi laat horen in zijn uitermate trage versie van ‘My Funny Valentine’. Op geheel eigen wijze trekt de pianist de melodie naar zich toe alsof hij iets lekkers ziet dat hij vervolgens zo langzaam mogelijk opeet om er maximaal van te kunnen genieten. ‘Wonderland’ zet de luisteraar weer met beide benen op de grond, met een excellerende Lewis in de hoofdrol. Bijzonder om te horen dat hij nu eens een keer niet prominent aanwezig is en tot het gaatje gaat, maar een uitermate verrijkende stem vormt binnen het ensemble van een andere muzikant. 


Beluisteren via Spotify, inloggen noodzakelijk.

Jordina Millà & Barry Guy - Live in Munich.

Norma Winstone & Kit Downes – Outpost of Dreams.

Giovanni Guidi – A New Day.