Ritmesectie schittert in de gelaagde muziek van Simin Tander
CONCERTRECENSIE. Simin Tander Quartet, cd-presentatie ‘The Wind’, Het Koorenhuis Den Haag, 10 april 2025
door: Jeroen Jansen
De Duits-Afghaanse vocalist Simin Tander is bepaald geen onbekende in Nederland. Ze studeerde twintig jaar geleden jazz-zang aan het ArtEZ Conservatorium in Arnhem en daarna speelde ze onder meer samen met trompettist Eric Vloeimans, saxofonist Bo van der Graaf en pianist Jeroen van Vliet. Dat ze inmiddels al weer een tijdje weg is uit ons land was bijna niet te merken tijdens het optreden van haar band in Het Koorenhuis. 
Simin Tander presenteerde in Den Haag haar nieuwe album 'The Wind'.
Nieuw album
In Den Haag presenteerde Simin Tander gloedvol haar nieuwe album ‘The Wind’, dat afgelopen maand verscheen op Jazzland Recordings. Voor dat album stelde Tander een internationaal gezelschap samen, met de Indiase violist Harpreet Bansal, de Duitse drummer Samuel Rohrer en de Zweedse bassist Björn Meyer. Die laatste twee hebben albums uitgebracht op ECM en verschenen al eerder op Tander’s album ‘Unfading’.
Tander zit bepaald niet verlegen om ambities. In haar muziek komen verschillende stijlen, talen en culturen terug. Ze combineert moderne jazz met westerse, Noordse en oosterse poëzie. Als eerbetoon aan haar overleden Afghaanse vader zingt ze niet alleen in het Engels en het Spaans, maar ook in het Pasjtoe. Ze vertaalt gedichten, interpreteert hymnes en zet ze om in composities. Tander heeft gelukkig het stembereik en de lenigheid om al die domeinen te omspannen.
Met drummer Samuel Rohrer en bassist Björn Meyer heeft Tander een geweldig duo achter zich.
Flinke keel
Dat laat ze al direct horen aan het begin van haar concert, waarin ze fluisterstil de oosterse mystiek omarmt in het sfeervolle ‘Meena’, terwijl ze het in het nummer daarop, ‘Woken Dream’, er niet voor terugdeinst om ook een flinke keel op te zetten. Violist Harpreet Bansal geeft op dat soort momenten vooral meer kleur aan de gepassioneerde improvisaties van de vocaliste en lijkt verder comfortabel te zijn in een meer dienende rol, die ze het hele concert volhoudt.
Tot zover was het allemaal heel aangenaam, maar ook wat bedeesd. De oren spitsten zich pas écht toen de fantastische ritmesectie van het kwartet zich ermee begon te bemoeien. Met drummer Samuel Rohrer en bassist Björn Meyer heeft Tander een geweldig duo achter zich staan dat zowel kan duwen als vleien en zelfs hier en daar de boel prettig ontregelt. ‘In The Wind Within Her’ laat Meyer breed lachend en stampend zijn zessnarige bas onweerstaanbaar zingen, even later doet Rohrer op drums en elektronica hetzelfde in ‘Side Caught’ om vervolgens samen het duet aan te gaan in ‘Nargees Afterglow’.
Sleutel
Het is energie die de muziek nodig heeft, het zingt alles los van de ambities. Tander vaart er als vocalist ook wel bij want er lijkt iets van haar af te vallen op die momenten. Ze zwiert met haar stem om het duo heen en bereikt met de rest van de band een ‘groove’ die je stevig haar wereld intrekt. Het is misschien vloeken in de kerk die Simin Tander zorgvuldig heeft opgebouwd maar een wat meer aardse richting in de muziek doet haar geluid absoluut goed. Ze heeft met deze band en haar vocale talent in ieder geval de sleutel in handen om haar carrière nog verder uit te bouwen.
Simin Tander Quartet is nog te zien in Paradox Tilburg (vanavond, 11 april) en TivoliVredenburg Utrecht (12 april).
Fotografie: Jeroen Jansen.
